De besognes van het leven
Alles is betrekkelijk.
De vierde bundel van Miguel Declerq bevat gedachten over het dagelijks leven. Over het algemeen zijn de gedichten vrij toegankelijk, hoewel je soms ineens op raadselachtige zinnetjes stuit. De gedichten hebben geen verheven inhoud, maar het is wel pure poëzie door het ritme. De vorm van de strofen is heel wisselend. Vaak is er maar één strofe. De bundel bestaat uit zeven afdelingen. De titels van deze afdelingen zijn soms raadselachtig: Gepluimd, Kompres. De toon is heel wisselend: kritisch, ironisch, laconiek, hard, zelden romantisch.
Auteur
Miguel Declercq (Oostende 1976) schrijft en tekent. Hij publiceerde in diverse literaire bladen zowel Belgische als Nederlandse. Hij debuteerde met de dichtbundel Pderson@ges, een sonnettenkrans waarmee hij de Hugues C. Pernath-prijs won. In 1999 publiceerde hij de roman Wat Chloé overkwam. Overige bundels: Schijnmanoeuvres en Zomerzot/Somersault.
Het is mooi om vast te stellen dat de dichter zelfkritiek heeft. In Iets om stil te staan typeert hij zijn gedichten . Het gedicht begint zoals zovele met één woord.
Ik
schrijf een gedicht
in welks overdenking de geest zich verliest.
Het rijmt en is metrisch.
Het gaat over niets.
Wat keek u verwonderd terwijl u dat las!
Dat is de bedoeling. Dat doet mij genoegen.
U bent niet de eerste
die meer had verwacht.
In Podium gaat het over een actuele zaak. Het is gewaagd, maar waarschijnlijk ironisch bedoeld. Slot:
Wat is het fijn
een blanke, heteroseksuele man
op een podium
te mogen zijn.
Romantiek en pure poëzie treffen we in het gedicht Bodemloos.
Ik zie dat je alleen bent als je lacht.
Ik slik je medicijnen
om te weten hoe het voelt om jou te moeten zijn en
het is erger dan ik dacht.
Wees niet bedeesd.
Je bent misschien een zangvogel met hoogtevrees,
toch hoor je thuis tussen de wolken
op een boogscheut van de zon.
In de gedichten Hier komen ze en Het was een bloedbad voel je bedreiging.
Hoe wordt gereageerd op de dreiging?
Dus doof het licht en sluit de vensters.
Schuif de meubels voor de deuren, maar in stilte.
Zoek iets scherps om mee te steken. Nee, iets scherpers.
Zet je schrap, en wees bereid om voor de goede zaak te sterven.
Luister. Wellicht is dit het juiste ogenblik
om elkaar voor het laatst te omhelzen.
Een ontroerend slotzin.
In de laatste afdeling Outro (einde) gaat het over zinloosheid en dood. De fraaie slotzin van Ongenode gast luidt:
De dood is een bezoeker
die zichzelf heeft uitgenodigd.
Een heel fraai gedicht met deze thematiek is Ginder.
Zo staart men in de zon
en wordt men lichter: er is geen gids,
geen overheidsbemoeienis.
Alleen de grote vogelverschrikker
geeft men desnoods de middelvinger.
Dan is het tijd.
Dan wordt men heel voorzichtig opgetild,
en hier
wordt stilaan ginder.
De geciteerde voorbeelden laten zien hoe gevarieerd de bundel is. De gedichten zijn fijn om te lezen en met weinig woorden is er vaak een diepere betekenis.
Een geslaagde bundel.
Miguel Declercq – De weeromstuit. ISBN 978-94-922-4174-0, 75 pagina’s, € 19,95. Utrecht: Uitgeverij Magonia 2024.