Tranen van kristal

Spaanse impressies

Het gaat om liefde.

De debuutbundel van Huib Afman is gevarieerd zowel qua inhoud als van vorm en bestaat uit drie afdelingen. Onderweg naar binnen bevat gedichten op weg in Extremadura, een streek in het zuidwesten van Spanje. In Tranen van kristal gaan de gedichten over een ongewone liefde. De laatste afdeling heeft een gevarieerde inhoud.

Auteur

Huib Afman (1972) werkt als journalist en tekstschrijver voor verschillende tijdschriften. Hij woont en werkt afwisselend in Spanje en Nederland. Eerder publiceerde hij non-fictie titels als Where the magic happens en Pelgrimsportretten. Tranen van kristal is zijn eerste poëziebundel.

Vele gedichten ademen rust. Een prachtig voorbeeld is de laatste strofe van Adem zien.

De wind is gaan liggen

De wolken een streep

We zeggen vandaag niets                                                                                                                      Alleen te zijn

Samen in een adem

Nooit meer waar we waren                                                                                                                   

Zijn.

Een sterk punt is het vermogen om te beschrijven wat je ziet en ervaart. Afman beschrijft landschappen en steden. Ook de sfeer wordt goed weergegeven, zoals in Stille levens over een nog stille ontwakende stad. Hetzelfde geldt voor Als de avond valt.

In de tweede afdeling gaat het over de liefde, zowel positief als negatief. Het begint met liefde en hartstocht.

Dat we alleen op dit bed

Een ingebeelde warmte krullen

Het gif van jouw roes

Verlicht mijn testosteron

Zonder in te willen vullen.

We delen ons tekort.

Te kort.

De tweede helft is negatief. De titels spreken voor zichzelf:  De liefde bestaat niet; Ik wil niet meer; Vandaag oogt alles ietsje grijzer; Ik wrik me los.

Wat de vormen betreft gaat het om strofen in diverse lengtes. De versregels zijn soms heel kort, zelfs bestaande uit één woord. Dat komt krachtig over, een soort staccato. Een voorbeeld zien we in Stenen wegen.

Het is stenen wegen

In een land dat niet van mij is.

Waar ik wil zijn

Ik wil

Hier

Zijn.

Opvallend speels en komisch is Doe me een musje.

Doe me een musje

Op de Plaza España

Een dorstig musje

Dat wat woelig wipt

Over veel te hete stenen

Naar een reepje schaduw glipt.

De gedichten zijn toegankelijk en vaak ontroerend.

Een zeer geslaagde bundel.

Huib AfmanTranen van Kristal. ISBN 978-94-922-4180-1, 80 pagina’s, € 19,95. Utrecht: Uitgeverij Magonia 2025.  

Dit bericht is geplaatst in Alle Boeken, Poëzie. Bookmark de permalink.