Queer-verhalen die je omarmen
Liefde kent duizend mooie gezichten.
Liefde. Het is voor kinderen het verhaal van de prins en de prinses, van sprookjes met een kus op het eind, van voorjaars- en najaarskriebels en van liefde dat is iets voor later. Tenminste, dat is voor velen de algemene gedachte. Maar zo zit het leven niet in elkaar. Liefde is het gevoel van mensen die van een ander houden, of dat nu man en vrouw zijn, twee vrouwen of twee mannen, oud en jong, jong en oud. Liefde laat zich lastig beschrijven, liefde is vooral een gevoel van warmte, genegenheid, tederheid en soms ook een vage onrust: is de liefde die ik voel normaal als anderen ánders liefhebben?
Over dat laatste gaat het boek met ‘Queer-verhalen’. Eveline van de Putte sprak met mensen die ánders liefhebben dan de liefde die meer doorsnee is. Jongens ontdekken dat ze op jongens vallen, meisjes ervaren dat meisjesliefde hún manier van liefhebben is. Kinderen groeien op bij een dubbel-stel ouders: twee mannen of twee vrouwen. Is dat anders? Ja. Is dat slecht? Welnee, als het in die relatie maar om liefde draait. Want liefde, échte liefde, dat is waar het om gaat en wat anderen – ‘gewone mensen – daarvan vinden, doet niet ter zake. Ieder schrijft zijn of haar eigen sprookje en het ‘happy-end’ kent vele gezichten.
Dit boek draait trouwens niet helemaal om liefde. Het draait om liefde én om anders-zijn. Een kind wil niet meer naar school omdat de armoede van het ouderlijk thuis zichtbaar wordt. Een ander kind wordt gepest en lijdt daar hevig onder. Weer een ander belandt in een rolstoel. Het zijn maar wat voorbeelden uit dit mooie boek. Wat de verhalen gemeen hebben is dat de hoofdpersonen ‘afwijken’ en daarmee (moeten) leren omgaan.
Auteur
Eveline van de Putte (1966) is trainer, fotograaf en verhalenverteller bij colleges en op congressen, in huiskamers en theaters. Die verhalen bundelt ze op thema in haar boeken. Inmiddels verschenen er van haar hand onder andere verhalen van ouderen in Suriname Fosten Fori, levensverhalen van oudere migranten in Nederland. In Nieuwe Namen staan levensverhalen van transgender ouderen en in Stormachtig Stil levensverhalen van roze ouderen. In Lucht beschrijft ze hoe ze de emotionele laatste dagen van haar moeder samen met haar doorbracht. Ze vond daarbij kracht in het Zeeuwse landschap.
Een zwaluw in de kamer is niet alleen een boek voor volwassenen, maar zou het ook heel goed doen in de bibliotheek als bundel voor opgroeiende jongeren, zogenoemde young adults. Tieners liggen vaak in de knoop met zichzelf, hun leeftijdgenoten, hun ouders en bovenal met hun seksualiteit. In deze verhalen kunnen ze lezen dat geen enkele relatie gek is, maar dat liefde vele gezichten kent die allemaal mooi zijn.
Vermeldenswaard zijn de schitterende illustraties van Linda Hirzmann.
Geen enkel minpuntje voor dit boek? Ja toch wel. Dit mooie boek is gedrukt op zwaar, halfglans papier en vervolgens verlijmd in de band. Helaas is de inhoud letterlijk te zwaar voor de kaft: na enige malen lezen, sluiten en openen liet de bundel los van de kaft. Heel jammer van zo’n mooie uitgave. Wie het in een bibliotheek opneemt zal het opnieuw dienen te lijmen of in te binden. Verder echter niets dan lof.
Eveline van de Putte – Een zwaluw in de kamer. Queer verhalen die je omarmen. Illustraties Linda Hirzmann. ISBN 978-90-83-418-43-8. 221 pagina’s, € 29,90. Maassluis: Uitgeverij De Brouwerij 2024.