Het leven in Heiland, vrijplaats voor artiesten en paria’s
Juliet is een kunstenares. Toen ze een baby kreeg heeft ze die direct na de geboorte afgestaan aan haar tweelingzus. Deze noemde hem Boy en deed zich voor als zijn moeder. Als twintigjarige wil Boy zijn echte moeder leren kennen. Hij vestigt zich in Heiland en wil ook kunstschilder worden
Wisselen van moeder
Juliet werd ongewild zwanger terwijl haar tweelingzuster Gusta hunkerde naar een gezinsleven. De volkomen identieke zussen besluiten dat de baby van moeder zou ruilen. Dat betekende tevens een ruil van naam en echtgenoot. Een etmaal voor het geplande ontslag uit het ziekenhuis wisselden de zussen van outfit op het bezoekerstoilet. Gusta moest alleen haar haren bijknippen. Zo kwam het dat Gusta en Ruud met de baby het ziekenhuis verlieten. Ruud merkte geen verschil. Wel viel hem op dat Gusta niet meer schilderde en dat zij alle seksuele omgang uit de weg ging. Ruud troostte zich met zijn secretaresse.
Auteur
Inge Nicole Bak (1968) is dichteres en schrijfster. Haar eerste dichtbundel droeg de titel Nachtbloem. Als Inge Bak schreef ze haar eerste roman Zon in het haar , haar tweede roman Het Wachthuis schreef ze onder de naam Inge Nicole Bak. Daarna werd haar auteursnaam Inge Nicole.
Juliet
Juliet had een groot talent voor tekenen en schilderen. Haar man Ruud vond dit niets. Na de persoonsverwisseling ging ze wonen in de kunstenaarskolonie Heiland, waar ze zich in alle vrijheid als kunstenaar kon ontplooien. Haar kind miste ze niet. Aanvankelijk schilderde ze portretten op jaarmarkten die goed verkochten. Zij onwikkelde zich tot een zeer alternatieve conceptuele kunstenaar. In kubussen verzamelde ze de levensadem van bekende personen, waar ze veel geld mee verdiende. Ze had een verhouding met een veel jongere popartiest. Op een dag kwam haar zoon Boy opdraven. Hij bleef bij haar wonen en begon ook te schilderen. Hij bleek heel talentvol te zijn.
Boy
Nooit had Boy iets gemerkt van de situatie van persoonsverwisseling tot hij een brief in handen kreeg die geschreven was door ene Juliet die zijn moeder aansprak als Gusta. Gusta gaf de verwisseling toe. Bij Boy ontstond de behoefte zijn biologische moeder te ontmoeten. Dat werd een succes. Juliet die niets van kleine kinderen moest hebben, ontmoette nu een volwassen vent van twintig die ook wilde schilderen en met wie ze mooie gesprekken kon voeren. Boy wilde zijn talent ontwikkelen en daarom besloot hij zich aan te melden bij de kunstacademie. Hij stelde een portfolio samen en schreef zich in. Helaas kreeg hij geen antwoord en dat maakte hem wanhopig.
Heiland
Heiland is de naam van een vrijplaats voor kunstenaars en paria’s. Het doet denken aan Ruigoord, een kunstenaarskolonie in een voormalig dorp vlak bij het Noordzeekanaal en de havens van Amsterdam. De kunstenaars wonen in eigen bouwsels, loodsen en containers. Juliet is de beheerder. Zij wordt artistiek beïnvloed door Johan die zijn atelier heeft in een container. Zijn opvatting over kunst overtuigde haar. Het uiteindelijke resultaat is niet van betekenis. Het gaat om het achterliggende idee. Je moet mensen op het verkeerde been zetten. Ze shockeren.
Greet
Greet is de moeder van Juliet en Gusta. Na hun geboorte werd ze opgenomen in de psychiatrische instelling Sonneheuvel omdat zij leed aan het syndroom van Capgras. Dit is een dubbelgangerswaan. Ze denkt van familieleden en bekenden dat ze niet echt zijn, maar dubbelgangers. Iets wat wonderwel past met de persoonsverwisseling van de tweeling. Ze noemt hen graancirkelgebroed. Bovenaardse wezens.
Opbouw en stijl
Deze roman begint heel raadselachtig. Pas na enkele hoofdstukken krijg je zicht op de situatie en de personages. De stijl is fraai, maar soms niet helder. Wat te denken van zinnen als deze. Stilaan ben ik ben ik op een punt beland waar slechts het inzoomen op de aarden wanden om mij heen verlichting biedt. De wand recht over mij kader ik uit naar kunst. De dertig korte hoofdstukjes worden steeds ingeleid met een cursief gedrukte inleiding die soms dient als sfeerbepaling. Het boek is erg fragmentarisch. Elk personage wordt vanuit zijn eigen perspectief verteld, meestal heel beknopt. Alleen Juliet komt behoorlijk uit de verf.
Originele roman die een goed inzicht geeft in het leven en de ambities van kunstenaars.
Inge Nicole – De blauwdruk van Capgras. ISBN 978-90-6265-947-0, 175 pagina’s, € 17,50. Haarlem: In de Knipscheer 2017.