Natuurramp brengt gezin dicht bij elkaar
Een gezellig weekendje in regenachtig Parijs ter ere van de zeventigste verjaardag van Paul Malegarde neemt andere wendingen aan als de Seine buiten haar oevers treedt. Als de jarige bomenexpert ook nog eens in het ziekenhuis belandt is het gezin meer dan ooit op elkaar aangewezen.
Linden heeft het als topfotograaf eigenlijk te druk voor gezellige familie-uitjes. Maar om de verjaardag van zijn vader te vieren (en tevens de trouwdag van zijn ouders) reist hij vanuit Los Angeles toch maar af naar Parijs. Het weerzien met zijn zus Tilia, die uit Londen is overgekomen, is hartelijk. En ook is hij blij zijn moeder Lauren weer in de armen te kunnen sluiten.
Zoals altijd is de aantrekkelijke Amerikaanse gezellig druk en heeft zij allerlei activiteiten voor het weekend bedacht. Paul, die liever op zijn landgoed Vénozan was gebleven tussen zijn bomen, is stil als altijd. Hij ziet er belabberd uit, constateren zijn kinderen. Ondanks zijn conditie en het slechte weer zet iedereen toch alles op alles om er een onvergetelijk weekend van te maken.
Paul krijgt echter een beroerte en wordt opgenomen in het ziekenhuis. Lauren loopt een longontsteking op en is aan haar bed gekluisterd. Tilia zorgt voor haar moeder en Linden pendelt heen en weer tussen het hotel en het hospitaal. Soms bijna letterlijk, want het water van de Seine stijgt inmiddels met drie centimeter per uur.
Auteur
Tatiana de Rosnay (1961) is een Franse journaliste, die in 1992 haar eerste roman publiceerde. Pas vijftien jaar later brak zij door met Haar naam was Sarah, dat in veertig landen is uitgebracht en verfilmd. Inmiddels heeft zij elf boeken op haar naam staan. De donkere thema’s van Daphne du Maurier inspireerden haar als klein meisje al tot schrijven. In 2016 schreef ze Manderley voor altijd, een biografie over deze Britse schrijfster van onder andere Rebecca, die werd genomineerd voor de Prix Goncourt de la Biographe.
Tijdens zijn verblijf in Parijs komen er bij Linden allerlei herinneringen naar boven. Zijn jeugd op het statige landgoed, waar hij van zijn vader in het arboretum zo veel leerde over bomen, struiken en planten, zijn ongelukkige schooltijd en zijn pubervlucht naar zijn tante Candice.
Bij zijn zus kan hij zijn gevoelens niet echt kwijt. Tilia, die vijftien jaar geleden ternauwernood een ongeluk heeft overleefd, is getrouwd met een alcoholist en heeft genoeg aan haar eigen besognes. En ook zijn moeder wuift het liefste alles weg; zij leeft voor de buitenwereld. In het besef dat zijn vader, met wie hij zo weinig contact heeft gehad, zou kunnen komen te overlijden, trekt Linden de stoute schoenen aan en begint hij hem op zijn ziekbed zijn geheim te vertellen. Op zijn beurt doet Paul zijn naar liefde hunkerende zoon eveneens een bekentenis.
Een beetje regen ontaardt in een natuurramp. En tegelijkertijd komt de ogenschijnlijk keurige familie het water aan de lippen. Angsten en geheimen drijven langzaam naar oppervlakte. Als geen ander kan De Rosnay een verhaal in een verhaal vertellen. Lees Haar naam was Sarah of het ontroerende Die laatste zomer er maar op na. Haar beschrijvingen van de Lichtstad die onderstroomt zijn prachtig. De Notre-Dame, gereduceerd tot een verschrompelde, gehavende gestalte aan het water; de Tuilerieën, veranderd in een meer waar de takken van de bomen als armen van drenkelingen uitsteken. De fontein op de Place Saint-Michel spuit drab. Je ziet het, je voelt het, je ruikt het bijna.
Het gepeins van hoofdpersoon Linden daarentegen is soms wat langdradig en geeft daardoor een nu-weet-ik-het-wel-gevoel. Desalniettemin is het een ontroerend boek over een gecompliceerde familierelatie met een aangrijpend einde.
Tatiana de Rosnay – De familiereünie. Vertaald uit het Frans (Sentinelle de la pluie) door Ceacile de Hoog en Noor Koch. ISBN 978-90-263-4268-4, 294 pagina’s, € 19,99. Amsterdam: Ambo | Anthos 2018.