Lief, leed en luizen
Meester Mark loopt ‘ouderstage’.
Alle moeders (ouders) zijn moe. Alle schoolreisjes zorgen voor stress. Alle verjaardagen voor nog meer stress. En als dan het eindfeest is geweest (alle ouders hens aan dek) dan krijg je je kroost voor de vakantie mee. De ouders lopen op hun tandvlees en het feest van de vrijheid begint pas.
Auteur
Mark van der Werf (1976) werkte eerst in de journalistiek en stapte over naar het onderwijs. Nadat een ouder van de school werd vermoord raakte hij zo in mineur dat hij het schoolwerk eraan gaf. Hij schreef een column over zijn werk. Als schoolmeester met ervaring debuteerde in 2014 met Meester Mark draait door, een boekje over zijn aftocht uit het onderwijs. Daarna schreef hij nog een aantal boeken, allemaal gebaseerd op ervaringen van leerkrachten met kinderen.
Mark riep voorheen steeds de hulp in van leerkrachten om zijn kinder-juweeltjes te verzamelen. Bij zijn vorige ervaringsboeken kwam hij met lijsten op de proppen: aanbiddelijke taalfouten, grappige versprekingen, ontroerende misverstanden, uitspraken over ouders waardoor meester of juf die mensen voortaan heel anders zou bekijken, zwarte humor, scheve logica et cetera.
Dit keer deelden ouders hun basisschool-avonturen met de auteur. De schoolmeester ging stage lopen bij ouders van schoolkinderen, namelijk van augustus 2017 tot en met juli 2018 bij drie basisscholen in Bedum, Hoogvliet en Beverwijk. Ouders, die zich op het schoolplein verzamelende club moeders en vaders – ja hoor die doen ook mee, maar hun rol is bescheidener – die hun kind afleveren, koffiedrinken, kletsen, roddelen, ervaringen uitwisselen, onderling jaloers zijn, ruziemaken maar vaak ook dikke vriendinnen worden en wat dies meer zij. En dat ‘dies’ vergt ook weer veel tekst, want ‘participerende ouders’ – zoals vrijwilliger-ouders worden genoemd – zijn nergens te beroerd voor. Ze maken speelgoed schoon, bakken heerlijkheden voor het kerstdiner, het Suikerfeest, de paastafel en het jaarlijkse afscheidsfeest. Ze gaan mee naar het bos, de duinen, sportdag, dierentuin en speeltuin en maken hun nagels en handen zwart aan de klei van de schooltuinproducten. Ouders van basisschoolkinderen zijn soms lastig, soms lui, soms brutaal, soms betweterig, maar bovenal onmisbaar. Lees maar. Vraag maar aan Meester Mark.
Die praatte op scholen door het hele land met de vaders en moeders in koffiekamers en op schoolpleinen. En al wist hij uit zijn meester-praktijk hoe belangrijk ouders waren om een school draaiend te houden, tijdens het meeloopjaar kwam hij erachter dat ze nog onbaatzuchtiger waren. Omdat ze wilden dat de school van hun kind ‘een warm bad’ zou zijn, staken ze zelf ook de handen uit de mouwen om het water op de goede temperatuur te brengen.
De meesten waren dik tevreden over de juffen en meesters. Het enige wat ouders dwarszit is dat de communicatie van school naar ouders niet altijd even soepel verloopt. Het is wat dat betreft hollen of stilstaan: de Avondvierdaagse zorgde voor een eindeloze reeks e-mails, maar het belangrijke ouder-leerkrachtgesprek werd daarin niet aangekondigd.
Zoals ook de eerdere ‘Meester Marks’: een heerlijk boekje, fleurig als een schooltraktatie. Dit keer vanuit een andere invalshoek en daardoor meer lezen dan kijken. Maar even verrukkelijk en lichtvoetig van stijl, even geweldig om cadeau te geven aan leerkrachten en aan (groot)ouders.
Mark van der Werf – Schoolpleinmoeders. ISBN 978-94-6319-119-7, 191 pagina’s, €16,95. Schiedam: Uitgeverij Scriptum 2018.