Veenlijk drijft wig tussen stad en dorp
Het leven van een dappere vrouw uit 1918.
Eline woont met haar man, de archeoloog Wieger en hun twee jonge kinderen Laurens en Emma in Leiden. Het gezin woont op stand en leeft het leven dat de hele gegoede burgerij uit universitaire milieus kenmerkt. Ze komen niets tekort, hebben personeel in huis en bewegen zich onder ‘ons soort mensen’. Eline is voor geen kleintje vervaard. Niet alleen tennist ze, ze volgt ook de strijd voor het vrouwenkiesrecht en haakt naar meer rechten voor vrouwen. Tot ontsteltenis van haar naasten heeft ze zichzelf een auto cadeau gedaan en dat vergroot haar onafhankelijkheid. Haar man ziet het met vertedering aan: die Eline van hem is me er eentje!
Maar dan krijgt Wieger bericht dat er in Drenthe een veenlijk gevonden is. Hij moet er dringend heen om wetenschappelijk onderzoek te doen. Eline blijft thuis. Maar als het onderzoek steeds langer duurt besluit Eline Wieger met de kinderen te volgen. Ze overvalt hem met haar komst. De kinderen gaan naar school, Eline zoekt haar weg. Dat is niet eenvoudig, ze kent het landelijke leven niet, maakt kennis met armoede. En in het Drentse dorp kijken de mensen verbijsterd naar haar, Eline lijkt een exotische vogel. Als blijkt dat ze niet in God gelooft keert bijna de hele streng gelovige bevolking zich tegen haar. Alleen Zwaan wordt haar vriendin.
Als Eline zich in de ogen van de dominee en consorten al te losbandig gedraagt, besluit ze terug te gaan naar Leiden omdat anders Wieger niet verder kan met zijn belangrijke werk. Intussen loopt de Grote Oorlog op zijn eind. Er heerst overal grote armoede. Als de Spaanse Griep uitbreekt en talloze slachtoffers eist gaat Eline terug naar Wieger, samen met een bevriende arts, Lucas, die de mensen in het dorp wil helpen. Eline gaat hem helpen en wordt daardoor door de dorpelingen opeens met andere ogen bekeken.
Auteur
Michelle Visser (1973) is van jongs af aan geïnteresseerd in geschiedenis. Zij volgde de HBO-opleiding Politiek-bestuurlijk en werkte in communicatiefuncties. In 2005 zag zij een tv-uitzending van Oprah Winfrey waarin deze benadrukte hoe belangrijk het was om van je droom je baan te maken. Michelle realiseerde zich dat ze altijd had willen schrijven en besloot meteen te beginnen. Zij debuteerde in 2012 met Veronique , een boek dat tevens haar interessegebied geschiedenis bestreek. Ook haar tweede boek was een historische roman, maar zij sloeg tevens een zijpad in met een (beginnende) serie over een Nederlandse vrouw die in Frankrijk een chambres d’hôtes begint.
Met de figuur van Eline tekent de auteur een vrouw die in 1918 weliswaar vooruitstrevend was, maar toch ook kortzichtig in de weelde die zij normaal vond. Als zij in Drenthe kennismaakt met gezinnen die – vooral onder de turfstekers – dagelijks keihard moeten werken om het dagelijks brood te verdienen, gaan haar ogen open. Rijk-zijn is niet normaal. Als Lucas haar vertelt dat armoede niet speciaal iets van het platteland is, maar dat in haar eigen Leiden ook zware armoede heerst kan zij haar oren nauwelijks geloven. Langzaam maar zeker verandert zij.
Een rustig geschreven, boeiende en op sommige fronten leerzame roman. De hoofdpersoon Eline maakt genoeg mee om het verhaal lekker leesbaar te houden.
Romantisch en historisch, een mooie combinatie.
Michelle Visser – Eline. ISBN 978-90-225-8587-0, 363 pagina’s, €19,99. Amsterdam: Boekerij 2019.