De laatste woorden van een jonge moeder
Vietnamese vrouw ontvlucht met haar familie haar vaderland, vindt haar grote liefde in Amerika, maar wordt getroffen door kanker.
Julie Yip wordt blind geboren in Vietnam. Op last van haar grootmoeder nemen haar ouders haar mee naar een kruidendokter die haar, in ruil voor goudstaven, in eeuwige slaap zou moeten brengen. Medicijnen voor haar aandoening zijn er niet nu het land in het middelpunt van de Koude Oorlog is. De arts weigert echter hieraan mee te werken en opgelucht keren de vader en moeder met hun dochtertje weer naar huis.
Als etnisch-Chinees is het leven in Vietnam voor haar vader heel moeilijk. In 1979 besluit de familie dan ook het land te verlaten. In een gammele boot vertrekken ze midden in de nacht naar Hongkong, zo’n 1600 kilometer over open zee. Het lukt ze inderdaad om Amerika te bereiken, het land waar de kleine Julie aan haar ogen kan worden geopereerd, zodat ze, weliswaar niet optimaal, kan zien.
Auteur
Julie Yip-Williams (1976) heeft rechten gestudeerd aan de Harvard University. In 2018 overleed ze, haar man en twee dochters achterlatend.
Door hard te werken slaagt de familie erin haar kinderen naar school te sturen. Julie doet het zo goed dat ze zelfs rechten kan studeren. Op het kantoor waar ze werkt ontmoet ze Josh. Vanaf het begin wist ik dat Josh het vriendelijke en edelmoedigste hart heeft dat een mens kan hebben. Ze krijgen twee dochters, Mia en Isabelle, en het geluk lacht hun toe. Maar als ze zevenendertig is, wordt bij haar kanker geconstateerd.
In dit boek vertelt ze het jarenlange gevecht tegen deze ziekte. De bestralingen, de chemokuren, de operaties. Telkens probeert ze het advies uit van een groot aantal artsen. Ze tracht optimistisch te blijven. Hoe shockerend het ook mag klinken, de kanker heeft mij ook momenten van geluk gebracht…Hoewel kanker het talent heeft om gelukkige momenten met mijn kinderen te besmeuren, ze te belasten met twijfels over de toekomst, heeft kanker ook het ongelooflijke vermogen om lelijkheid weg te nemen, evenals de dingen die er niet toe doen, en om alles in een perspectief te zetten dat zo helder is als de Antarctische hemel.
Ze weet zich gesteund door Josh, haar dochtertjes, familie en de doctoren die alles in het werk stellen om haar te laten genezen. Uiteindelijk zal de kanker het toch winnen. In het nawoord dat Josh schrijft, geeft hij aan dat het moment waarop ze zo ziek was dat ze onsamenhangend werd hem zeer geschokt heeft. Hij besefte toen ten diepste dat haar leven bijna voorbij was. Ze is thuis overleden, met al haar geliefden om zich heen.
Julie heeft dit boek geschreven om twee redenen zoals ze in haar voorwoord schrijft: als een kroniek van een vroege en dreigende dood èn iets wat veel betekenisvoller werd: een aansporing voor jullie, de levenden. Lééf je leven, vrienden.
Het is indrukwekkend en ontroerend te lezen hoe een jonge, intelligente vrouw in de bloei van haar leven geveld wordt door kanker. Voor degenen die ook deze strijd leveren, zal het boek soms heel confronterend zijn, maar het geeft ook aan dat het leven het waard is om geleefd te worden als je weet dat er mensen zijn die van je houden.
Julie Yip-Williams – Het ontrafelen van het leven. De laatste woorden van een jonge moeder. Vertaald uit het Engels (The Unwinding of the Miracle) door Joke Jonkhof. ISBN 978-94-027-0248-4. 430 pagina’s. € 19,99. Amsterdam: HarperCollins 2019.