Extreme stalker
Steenrijke man loopt tientallen vrouwen achterna en gaat daarbij tot het uiterste.
De advocaat zat hem aan te grijnzen. Even later hoorde hij dat de kanker van zijn tante ervoor zorgde dat hij zijn hele leven niet meer hoefde te werken. Ze had hem na haar dood elf miljoen pond nagelaten.
Deze onverwachte klapper en een toekomst met alleen maar zeeën van vrije tijd deed hem opeens verlangen naar het leven van anderen. Hij had gedacht dat de miljoenenerfenis hem bevrijd had, maar dat bleek niet zo te zijn. Hij raakte behoorlijk van slag en werd een stalkende psychopaat van het ergste soort.
De hoofdpersoon spreekt in de ik-vorm: ‘Ik voelde me een spel kaarten dat ik zelf schudde, beter kan ik het niet beschrijven.
Laura D. was de eerste. Toen ze uit de bus stapte, stapte ik ook uit. Dat was het begin. Dat was met Laura en later Kathy’s dood, wat nu speelt. Ik liep er vele tientallen achterna.’
Hij is een onverzadigbare stalker met een ziekelijke interesse in het leven van vrouwen. Aanvankelijk doet hij er alles aan om niet als stalker te worden herkend. De vrouwen worden heel heimelijk gevolgd. Een enkeling heeft het in de gaten en briest hem af. Maar dat zijn voorlopig de uitzonderingen. Omdat geld geen rol speelt, schaft hij zich peperdure afluisterapparatuur en minicamera’s aan om zijn slachtoffers gade te slaan. Gesprekken worden opgenomen en opnames bewaard om thuis nog eens te bekijken.
De stalker wordt steeds behendiger en dringt ook huizen binnen om microfoons onder tafels te plakken of andere opnameapparatuur te monteren. Het kan niet anders of op een gegeven moment dringt hij zo in het leven van een vrouw dat hij het uiterste wil weten. Daarbij is hij slachtoffer van zijn obsessie om er achter te komen wat het is om ten onder te gaan, om alles te verliezen, vooral je leven.
Het wordt huiveringwekkend en ook weerzinwekkend hoe de dader zijn moorden beschrijft. Gruwelijke details blijven de lezer zeker niet bespaard. Men zal zeker walging moeten overwinnen om de scenes te lezen die naar de ondergang leiden.
Auteur
Leo Benedictus (1975) debuteerde in 2011 met Afterparty. Deze roman is het tweede boek van deze Engelse schrijver dat doet denken aan het Amerikaanse Psycho, het klassieke horrorboek uit 1959.
Ongenadig onontkoombaar reikt een psychopaat zijn tentakels uit naar het leven van onbezorgde vrouwen- en mannenlevens die radeloos verstrikt raken in een sadistisch web van een stinkend rijke, levensgevaarlijke gek.
Het is uitkijken als lezer niet te worden meegesleurd in een maalstroom van dodelijke gekkigheid.
Leo Benedictus – Wie zwijgt. Vertaald uit het Engels (Consent) door Ineke Lenting. ISBN 978-90-468-2361-3, 224 pagina’s, € 20,00. Amsterdam: Nieuw Amsterdam 2019.