De petite histoires achter het spelletje
Over helden en antihelden binnen en buiten het veld.
Wat doe je wanneer je als beginnend voetbalverslaggever wordt opgebeld door Johan Cruijff himself? Hoe ga je om met het fenomeen Louis van Gaal? Waarom was József Kiprich, een voetballer met de uitstraling van een omgewaaid tuinhekje zo populair in Rotterdam? Is Johnny Rep als voetballer in Nederland onderschat? Had Henk de Gier paranormale gaven? Was Willy Dullens beter dan Cruijff? Waarom zijn ze in Tokio gek op VVV? Waarom groeide reserve Mike Obiku in Rotterdam uit tot een cultvoetballer? Wie kent John Corsten nog, ooit de succesrijke imitator van Coen Moulijn? Waarom liepen ze in Lienden weg met Hans Kraay jr? Hoe gaat het nu met Ove Kindvall? Is de Zweedse zoon van de beroemde Braziliaanse buitenspeler en womanizer Garrincha net zo zwaar geschapen als zijn vader?
Zou maar een aantal vragen die in dit boek uitvoerig worden beantwoord. Maar er staat nog veel meer in dit boek met inderdaad een lach en een traan.
Verdrietige verhalen over de moord op het Feyenoord-jeugdspelertje Koos van den Bosch en zijn vader tijdens de oorlog (Dat shirt van Koossie is nooit meer gewassen). Het mysterie van de dood van de Oost-Duitse voetballer Lutz Eigendorf in 1983. Het verongelukken van Cor van den Brink. Het trieste lot van scheidsrechter John Blankestein, die had voorgenomen zich in te gaan zetten voor de strijd tegen de homofobie in het voetbal. Hoe men bij het Dordtse DFC zich de beroemde wondertrainer Árpád Weisz nauwelijks meer herinnert. Het bezoek van Bert van Marwijk aan zijn oude voetbalmakker Dick Nanninga in het ziekenhuis. De uitvaart van Coen Moulijn waar heel Rotterdam voor uitliep. Het moeilijke leven van de godvruchtige Ghanees Chris Gyan.
En dan zijn er ook nog prachtige stukken over bijvoorbeeld de verjaardag van Willem van Hanegem en de legendarische Fred Blankemeijer, tientallen jaren actief bij Feyenoord, de laatste jaren als Senior Manager. Over de vriendschap tussen Twentse en Schotse voetbalsupporters. En natuurlijk over het mislukte laatste kunstje van Don Leo (Beenhakker), alias Adje Interim, bij Feyenoord.
Auteur
Michel van Egmond (1968) begon zijn journalistieke carrière op 17-jarige leeftijd. Al gauw begon hij voornamelijk over voetbal te schrijven. Hij schreef onder meer voor Hard Gras, Panorama en voetbal International en werkte als redacteur bij de televisieprogramma’s Holland Sport en Voetbal International / Voetbal Inside. Hij was hoofdredacteur van Feyenoord Media. Bij Voetbal International was hij tevens columnist en adjunct-hoofdredacteur. Als auteur schreef hij onder meer de bestsellers Gijp en Kieft. Hij won drie maal de NS Publieksprijs en de Nico scheepmakerprijs voor het beste sportboek van het jaar. De verhalen uit deze bundel verschenen eerder in andere media. Het jaar van de oorspronkelijke publicatie staat er bij. Uw recensent had graag, zeker bij de wat oudere verhalen, graag gelezen hoe het nu met bijvoorbeeld Henk de Gier gaat en dat Dick Nanninga helaas inmiddels is overleden.
Van Egmond is een geboren verteller. In zijn vaak prachtige verhalen blijven ook kleine details terecht niet achterwege, zoals het gepuf en gezucht van József Kiprich en Leo Beenhakker. En dan nog, geselecteerd ook nog veel meer: Guus Haak is een groot bewonderaar van Guus Haak.
Wanneer hem de klassieke vraag wordt voorgelegd of hij zijn leven zou willen overdoen, als dat kon, hoeft Coen Moulijn niet land na te denken. ‘Nee’, zegt hij vriendelijk tegen de interviewer.
‘Met je vrienden hoef je geen vrede te sluiten’ Johan Cruijff.
In Nederland blijft voetbalhumor doorgaans beperkt tot de nogal platte practical joke. Scheerschuim in de moorkop, plassen in de shampoofles. Hans Kraay jr. die de auto van een ploeggenoot laat volstorten met hondenbrokken.
Genieten voor de ware voetballiefhebber, zeker nu binnenkort de zomerpauze weer over is.
Michel van Egmond –14 gemiste oproepen van Johan Cruijff en andere voetbalverhalen. ISBN 978-90-488-4926-0, 400 pagina’s, € 21,99. Amsterdam: Inside / Overamstel 2019.