Zaailingen

Gevarieerd dichtdebuut

Gedichten over veel aspecten van het leven. Het besef van vergankelijkheid en onvermogen overheersen.

Zoals vaak bij dichtbundels is de flaptekst niet bepaald verhelderend. Veel wat daar staat vind je niet terug in de gedichten. Zo wordt er gesproken over heldere gedichten. Inderdaad staan er enkele heldere gedichten in, maar er moet ook veel gepuzzeld worden. Veel zinnen zijn raadselachtig, wat is al in het eerste gedicht het geval is.

Bloemen groeien naar binnen

wormen kruipen omhoog, lang boven het gras

een geboortedatum gedragen.

Het slot is wel duidelijk:

een meer alleen

verdampt, maar twee

in verbinding

voeden elkaar

Auteur

Anne-Fleur van der Heiden (1987) publiceerde poëzie in onder andere De Revisor en verschillende bloemlezingen. Ze stond in de finale van het NK Poetry Slam en werd genomineerd voor het C.S.S. Crone Stipendium. Haar romandebuut Klaproos (2018) werd lovend ontvangen.

 

 

 

 

De gedichten in deze bundel kenmerken zich door plotselinge overgangen wat betreft inhoud en taalgebruik.  Een voorbeeld daarvan vinden we in Eenzelfde dag. Een mooi beeld van een vader en zijn zoon bij de barbecue wordt gevolgd door een zeer ontnuchterend couplet over het feit dat kaarsen van varkensvet zijn gemaakt. Er brandt een varken in de vensterbank van je zwarte vierkante raam. Het nostalgische Kleinste versie van mij eindigt ook met een nuchtere zin: vandaag heb ik de meest verdrietige aardappels gegeten.

Het besef van de nabije dood  komen we enkele malen tegen. Tijdens een yogales is er een ademhalingsoefening. De docent zegt dat we in feite maar drie minuten verwijderd zijn van een einde. Daarop volgt een gedachte die in dezelfde richting gaat.

wat als zwaartekracht verdwijnt

je alleen hoeft te springen om dood te gaan.

Een wens over hoe te sterven:

Als ik toch moet wachten op het einde

laat het ergens onder een olijfboom zijn in de zon.

 Heel positief en hartverwarmend zijn de gedichten over het paard Misty.

Als ik niet verliefd kan worden

op het leven maar wel op een paard dat Misty heet

ben ik toch verliefd  op iets dat op leven lijkt.

 De onderwerpen zijn vaak wat somber, de visie op het leven is nogal eens die van teleurstelling en onmacht. Toch hebben we niet te maken met zware dramatiek, want de  toon is meestal licht. Er is ook humor, zeker in de beelden. Een voorbeeld van zo’n geestig gedicht is Walruskalf. Haar vader zou dan de grootste hebben van het dierenrijk, 60 centimeter, maar ik werd geboren als lederschildpad ei zonder geslacht.

Deze debuutbundel is zonder meer heel goed geslaagd. Rijk van inhoud en heel afwisselend van vorm.

Anne-Fleur van der HeidenZaailingen. ISBN 978-90-468-2657-7, 47 pagina’s, € 20,00. Amsterdam: Nieuw Amsterdam 2020.

Dit bericht is geplaatst in Alle Boeken, Poëzie. Bookmark de permalink.