Onder beulen
Radeloze stakkers ondergaan de Mexicaanse hel op weg naar de grens met Amerika.
Het kale landschap, de jungle en de siërra’s, onder de godvergeten verschroeiende zon verstrijkt een dag. Illegale vluchtelingen, de immigranten, worden ‘s nachts aangevallen en onder felle schijnwerpers bijeengedreven om verhandeld te worden door niets ontziende criminele handelaren in mensenlevens. Alles wordt hen afgenomen, alles wat nog herinnert aan hun vroegere leven in dat andere land dat ze meenden te moeten ontvluchten.
Ze jammeren: het is de derde keer dat ik hier kom…de tweede keer was erger…we werden ontvoerd, in een vrachtauto gestopt en weggebracht naar een plaats…daar namen ze onze telefoons waf en belden ermee om losgeld voor me te vragen…bij ons vrouwen braken ze de benen…de mannen sloegen ze met een spade.
Bejaarden, zwangere vrouwen en gehandicapten moeten de handelaren al helemaal niet. Die worden aan hun lot overgelaten. Die redden het toch niet. Die gaan toch dood.
Een moderne Holocaust waarin het slechtste in mensen vrij komt, speelt zich hier af. Alles staat in het teken van afschrikwekkende mensenhandel. Nadat de bandieten de vluchtelingen hebben beroofd en gevangengenomen, worden ze in bloedhete afgesloten vrachtruimtes van zware trailers gekneveld aan hun lot over gelaten. De handelaren rijden met hun lading rond om ze aan hun klanten te verpatsen.
Vaak behoorden deze mensenjagers en mensenhandelaars ooit zelf tot de verdoemden. Wat was het dat zij ontsnapten en een criminele carrière doorliepen van hulpje tot topcrimineel?
Epitafio en Estela kennen elkaar vanuit het weeshuis El Paraíso waar een dubieuze eerwaarde, pater Nicho, handelaar in kwade zaken, zijn pleegkinderen opvoedde en kneedde tot zijn knechten. Zo gebeurde ook met Epitafio en Estela die dolverliefd op elkaar zijn geworden. Het is een verboden liefde. Pater Nicho stond het niet toe en heeft Epitafio al aan een ander gekoppeld van wie hij inmiddels een kind heeft.
Hun liefde valt niet te verbieden. Epitafio en Estela zijn als Romeo en Julia, maar misschien nog meer een hedendaagse Bonnie en Clyde. De geliefden werken intensief samen bij de mensenhandel, maar ook hier worden zij achtervolgd door de machinaties van Pater Nicho Hij zet valstrikken, stuurt moordenaars erop uit en chanteert met als doel de liefde te verdelgen. Liefde is niet in zijn belang.
Auteur
Emiliano Monge (1978) is een Mexicaanse auteur van korte verhalen en romans. Twee van zijn romans zijn in het Engels vertaald: het bekroonde The Arid Sky en Among the lost. Hij wordt beschouwd als één van de belangrijkste auteurs van Latijns Amerika. Dit boek is zijn Nederlandse debuut. De schrijver neemt ons mee met een duizelingwekkende dagreis die doortrokken zal zijn van bittere agressie. Zijn verhaal is vol van een voortdurende minachting voor de menselijkheid.
Behalve het smoren van de liefde tussen Epitafio en Estela, zijn er degenen die geen naam hebben, degenen die geen ziel hebben, degenen die nog niet dood zijn, maar wel wandelen in het koninkrijk der doden. Zij gaan diep in de jungle op zoek naar een beetje hoop in de Verenigde Staten.
De schrijver weeft een verhaal van liefde en dood tussen de lijnen van geweld dat soms naar adem doet snakken.
Emiliano Monge – Het verschroeide land. Vertaald uit het Spaans (Las tierras Arrasadas) door Arie van der Wal. ISBN 978-90-284-2744-0, 368 pagina’s, € 24,99. Amsterdam: Wereldbibliotheek 2020.