Creatieve geest, weetjewel
Oude rocker duikt in de wijnen.
Tientallen jaren heeft de oude hippie en vergenoegd joint-roker Abel Jongbloed met veel plezier zijn platenwinkeltje in de Jordaan gerund. Zijn beeldschone Angela, ‘Poeki’, heeft een baan op het AMC, de dochters Lara en Ezra zijn inmiddels het huis uit. Dít is het moment, vindt Abel, om de droom te gaan waarmaken die hij al zo vaak besproken heeft met Angela. Hij wil in het zuiden van Frankrijk een wijnboerderij kopen en wijnboer worden.
Na langdurige speurtochten vindt hij Mas des Anges bij het dorpje Soissant-sur-Cêze en het is liefde op het eerste gezicht. Daar zal hij zijn leven verder slijten als ‘biologisch wijnboer’. Tot zover lijkt alles een sprookje. Maar als Abel en Angela arriveren blijkt dat er niet op hen gewacht wordt. De boerderij en de tuin zijn leeggesloopt, de bij koop van de boerderij als ‘voortreffelijk’ aangeprezen druiven zijn zo smaakloos dat een wijn er niet bepaald in zit en zijn beide wijnboer-buren zien hun biologische Hollander helemaal niet zitten en laten dat overduidelijk merken.
Binnen de kortste keren blijkt dat er van Abels mooie plannen geen enkele uit zal komen. Wel heeft hij heel snel een flinke schuld opgebouwd. Maar de eeuwig optimistische Abel is niet voor één gat te vangen. Als hij in een vliegtuigmagazine leest dat men in Californië goed boert met de mooie Weed Wine rijpt er onmiddellijk een volgend prachtig plan. Hij gaat door zijn smaakloze wijnen een paar drupjes wietolie gooien! Dan moet het een godendrank worden. En aangezien hij grond genoeg heeft zal hij de wietplanten zelf gaan telen. Angela wijst haar Abel erop dat hij daarmee in overtreding is, maar dat is hij niet met haar eens want planten voor eigen gebruik mág volgens de wet. En is dit eigen gebruik of niet? De vrolijke oude rocker begeeft zich vol goede moed op het pad naar de gouden bergen. Maar tussen wijn en wiet gaat de wet aan ’t dwalen. En dat hij het rechte pad afdwaalt kan hij wel terzijde schuiven, maar netjes is toch anders. Als dat maar goed gaat.
Auteur
Ilja Gort (1951) is voor mij tot nu toe ‘de aimabele en onderhoudende wijnboer van de televisie’. Maar inmiddels heeft hij achttien boeken op zijn naam staan, dus hij is evenzeer schrijver. Aanvankelijk gingen die boeken over wijn, wijnen, koken met wijn et cetera. Daarna ging de Hollandse wijnboer – want Abel is duidelijk zijn stoute alter ego – romans schrijven, altijd met Frankrijk, wijn en het goede leven als verrukkelijk decor.
Dit is een wijnmisdaadverhaal. Uw recensent gaat niet vertellen hoe het Abel en de zijnen verder verging, dan slaat de droesem in de fles en dat kan ik de schrijver niet aandoen.
Dit is amusement van de bovenste plank. Vlot en beeldend beschreven, heerlijk van humor, leest als een trein. Ik ben als late kennismaker voortaan een fan van Gort. Die signeerde trouwens zijn boek met: Veel leesplezier & Hartelijk Santé! Bij dezen, namens de schrijver van Château Le Tulipe, uit Bordeaux.
Ilja Gort – Godendrank. Een wijnboer kiest voor de misdaad. ISBN 978-90-8295-873-7, 232 pagina’s, €15,95. Amersfoort: Slurp Publishers 2020.