Waarin een klein land klein kan zijn
LOL om kneuterigheid, lulligheid en oeverloos geouwehoer
Een systeemplafond is een ophangsysteem dat onder een reeds bestaand plafond wordt opgehangen. De ruimte tussen die twee plafonds is ideaal voor het wegstoppen van elektriciteit, verwarming, ventilatie of riolering, maar ook voor op de werkvloer minder gewenste zaken. Volgens de auteur is het systeemplafond Nederland in een notendop: saai, efficiënt en handig om dingen in te verbergen. Iedereen zit eronder, of je dat nou wilt of niet.
Auteur en fotograaf
Marcel van Roosmalen (Arnhem, 1968) is journalist, columnist (voor NRC, Radio 1 en Studio Voetbal) en schrijver, onder andere over de Vitesse-iconen Theo Bos en Theo Janssen.
Jan Dirk van der Burg (Voorburg, 1978) maakte het fotoboek Olifantenpaadjes en werd in 2018 verkozen tot Fotograaf des Vaderlands.
Negen jaar lang trokken ze samen het land door om bijeenkomsten, inspraakavonden, cursussen, presentaties en gemeenteraadsvergaderingen te bezoeken en doen daar verslag van in 72 artikelen.
Een greep uit de inhoud: Workshop Spelen met waardering voor ambtenaren in Zaandam, Dag voor het magazijn in Diemen, Gokhalmedewerkers in Amsterdam, Tandartscongres De apexresectie in Amsterfoort, workshop Spreken vanuit je hart in Utrecht, Workshop Scoren met Google in Amsterdam, Netwerken voor deurwaarders in Castricum, Masterclass Incasso – ‘Geld moet rollen, het lefst uw kant op’ – in Amsterdam, Persbijeenkomst Kip Caravan en De Waard-tenten in Hoogeveen, Hondenpoepsymposium in Nieuwegein, Arie Boomsma-event bij Bol.com in Utrecht, Opening van een FEBO in Zoetermeer, Brabantse Liedertafel in Volkel, Lancering plan gelukkig winkelen in Ede, Meedenkavond over de toekomst van Katwijk aan Zee. De lulligheid straalt van deze opsomming af.
Voor uw recensent was de Vergadering van de Vereniging Dorpsraad Badhoevedorp bekend terrein. Jarenlang zat het bezoeken van dergelijke bijeenkomsten in zijn takenpakket, net zoals bij de aanwezige wethouder Tom Horn (inmiddels burgemeester van de gemeente Epe). Doodgoeie mensen allemaal, maar je vraagt je regelmatig af ‘Wat doe ik hier?’.
De auteur weet zijn feitelijke verslagen op een geslaagde manier van enige ironie te voorzien. De opmerkingen van de organisatoren en deelnemers doen de rest.
We waren op het allerergste voorbereid, maar Michiel de Cleen bleek een boeiende spreker…
Men zet zichzelf regelmatig te kakken. Het was voor de overname een ingeslapen bende geweest. Ze hadden veel veranderd. Een van de dingen was dat alle werknemers witte uniformen droegen – ‘Daar gaan ze de handen mee wassen, vieze handen worden minder snel aan de kleding afgesmeerd’- en dat ze allemaal een rugnummer hadden. We zagen nummer 57 passeren. ‘dat is nummer 57,’zei meneer. ‘dag nummer 57’zei ik. Nummer 57 zei niets, hij maakte geen ongelukkige indruk. ‘Goed voor de teamspirit,’ zei meneer Gunnink. ‘We benaderen de zaak als een voetbalteam. Samen gaan we voor het hoogste.’
Niet onbelangrijk zijn de broodjes als het een lunchbijeenkomst is en de drankjes en hapjes na afloop.
Op enkele uitzonderingen na bekroop mij bij lezing van de meeste stukjes een gevoel van gelukzaligheid dat ik daar niet bij was geweest. De schrijver weet dat goed over te brengen en de stukjes zijn fraai geïllustreerd.
Leuk om te lezen en te bekijken.
Marcel van Roosmalen en Jan Dirk van der Burg – Nederland onder het systeemplafond. ISBN 978-90-450-4135-3, 381 pagina’s, € 27,50. Amsterdam: Atlas Contact 2020.