‘Ik ben Marieke en ik ben verslaafd aan Tinder’
Daten met twintig archetypes.
Als de auteur op een kwade dag door haar vriend wordt verlaten slaat haar liefde om in blinde haat en zij voelt zich ‘vakkundig kapotgemaakt’. Haar kijk op de wereld is veranderd en daar moet ze een tijd van bijkomen. Maar op een mooie dag is ze weer aan een relatie toe. Nu liggen leuke mannen niet voor het oprapen, de mannen die ze via een officieel relatiebureau ontmoet deugden niet en ze besluit het enige pad te volgen dat nog openligt: Tinder.
Auteur
M.M. (Marieke Margret) Visser (1972) studeerde Engelse Taal en Letterkunde aan de Rijksuniversiteit Groningen. Ze schreef voor kinderen de ridderroman Castrië. In 2019 verscheen Richard I, het eerste deel van de Richard-trilogie, die ze schrijft in samenspraak met haar trainer/coach Richard. Hierin beschrijft ze de ups en downs van de relaties die ze na haar scheiding onderhield.
Ze maakt een account en het feest kan beginnen. Zo komt ‘Marieke in Tinderland’, niet te verwarren met ‘Alice in Wonderland’. Aangezien Marieke de lezer snel wil duidelijk maken dat zij niet van de straat is, strooit ze met citaten uit het beroemde boek van Lewis Caroll. Ze heeft Engels gestudeerd, vandaar. Marieke leert de lezer stapsgewijs hoe die – mocht hij/zij ook op Tinder willen gaan avonturieren – een account van zichzelf moet maken. Veel zelfkritiek is daarbij een eerste vereiste. Heeft Marieke ook. Ik ben niet onaantrekkelijk. Check. Ik vind mezelf grappig. Check. Ik vind mezelf slim. Check. En dan een flink aantal aantrekkelijke foto’s erbij. Ook heel belangrijk. Want mensen kunnen nog zo hard roepen dat het om iemands ‘innerlijke schoonheid’ gaat, maar dat is onzin. Je kiest een man op uiterlijk. En andersom is dat ook het geval.
Marieke heeft al gauw een match. En een date. Dat wordt niets. Weer een match. Weer een date. Weer niets. Weer een match…. Et cetera. Marieke date zich een slag in de rondte. Al datend komt ze veel mannen tegen met veel, heel veel merkwaardige eigenschappen. En na een paar jaar heeft ze het door. Ik heb twintig Tinderdates gehad in tweeënhalf jaar. Tinder haat ik inmiddels en ook alle mannen die een Tinderaccount hebben. (…) Ik dacht: ik schrijf er maar een boek over. Want ze heeft ontdekt dat er twintig Tinderarchetypes bestaan, die ze allemaal heeft ontmoet. En zij doet hun vreemde eigenschappen in dit boek uit de doeken. Daarmee trakteert ze ons op rijke, narcistische, romantische, lollige, spirituele en wat dies meer zij mannen. Ter leering ende vermaeck. Al waagt uw recensent het laatste te betwijfelen. Dat vermaak ligt namelijk vooral bij Marieke die zichzelf buitengewoon geestig vindt.
In de inhoudsopgave worden alle Tinderarchetypes per hoofdstuk behandeld, een aantal van hun onplezierige karaktereigenschappen noemde ik al, de rest laat ik graag aan de lezers. Gelukkig kon Marieke steeds al snel na de kennismaking haar oordeel vellen, ze moet beschikken over grote mensenkennis. Dat ze die met haar lezers deelt, vindt ze zelf ook bijzonder aardig: Mijn psychologe Karin heeft me verteld dat ik narcistische trekken heb (dat is dus iets anders dan full-blown narcist zijn). (…) Misschien ben ik dus wel erg empathisch en hoog sensitief. Even verder spreekt ze tot de lezer: ‘Ik vermoei u met al deze informatie, om een kader te scheppen van de afgelopen tweeënhalf jaar Tinder’.
Dat was het moment waarop ik besloot verder hapsnap een hoofdstuk te lezen, een droge klus. Want of Marieke nu de ene of de andere man tegenkomt, voor de lezer is hij voldoende gekenschetst met de titel van het hoofdstuk waaronder hij valt. En Marieke, hoe wijsgerig ze soms ook uit de hoek wil komen als ze haar cursief geschreven rol van de verbaasde Alice in Wonderland op zich neemt, blijft een would-be vrolijkerd die zouteloze teksten schrijft in een poging haar lezers te vermaken.
Een semi-grappig egodocument van een kijk-mij-eens-leuk-zijn schrijfster.
M.M. Visser – Alice / Marieke in Tinderland. ISBN 978-94-9317-274-6, 263 pagina’s, € 14,50. Amsterdam: Uitgeverij Gopher 2020.