Pure nostalgie
Over het eerste meerdaagse muziekfestival op het vasteland van Europa.
Sommigen mochten er van hun ouders niet naar toe maar gingen toch. Veel beroemde artiesten traden er op, want ze waren toch in de buurt. En de tijd was er rijp voor, wat bijdroeg aan de komst van zestig- tot honderdduizend toeschouwers. Waar? In Rotterdam, of all places.
In het Kralingse Bos vond eind juni 1970 het eerste grote, meerdaagse popfestival op het Europese vasteland plaats. Historicus Peter Sijnke en dichter/musicus Marcel Koopman schreven er in 2013 een boek over, dat in verband met het 50-jarig jubileum van het festival opnieuw uitkwam.
Auteurs
Peter Sijnke is historicus en schrijver. Hij schreef veel artikelen en boeken over de culturele en regionale geschiedenis. Daarnaast schrijft hij over (de historie van de) popmuziek. Zo heeft hij boeken op zijn naam staan over onder andere Frank Zappa (Zappa. Controversieel componist) en The Motions (Rock Klassiekers 5 The Motions).
Marcel Koopman is dichter en musicus. In 2006 en 2007 was hij stadsdichter van Middelburg. Van zijn hand verschenen werken in anthologieën, periodieken en tijdschriften, waaronder De Revisor, Meulenhoff’s Poëziekalender, De Tweede Ronde, Ballustrada, PZC, en het Zeeuws Tijdschrift.
In de eerste hoofdstukken gaat het vooral over allerlei wetenswaardigheden, zoals de bezoekers, de mode en uiteraard het drugsgebruik. Ook wordt uitgelegd hoe het kwam dat grote popfestivals in de mode raakten. Zo was het grote voorbeeld voor het Holland Pop Festival 1970, zoals het officieel heette, Woodstock, een jaar eerder.
Een ander festival had echter een meer directe relatie met Kralingen. Het vond grotendeels parallel plaats op 27 en 28 juni in Bath (Bath Festival of Blues and Progressieve Music). Daar traden bands op als Pink Floyd, Jefferson Airplane en The Byrds, zodat het logistiek gezien maar een kleine stap was om ook in Kralingen op te treden.
Hoe verder je in het boek komt, hoe leuker het wordt. Er wordt meer over de artiesten en hun muziek geschreven en er zijn smakelijke verhalen van mensen die erbij waren. Interessant en ook af en toe hilarisch.
‘De sfeer was, ondanks de enorme mensenmenigte, heel relaxed. Vriend Leo wilde echter aan de LSD. Hij ging eropuit (…) en kwam na enige tijd terug met twee kleine roze pilletjes, die naar ik meen tien gulden per stuk kostten. Die namen we midden op de dag (…) in. Achteraf heel stom (…). Dat moet je natuurlijk in een rustige omgeving te midden van je vrienden tot je nemen en niet tussen tienduizenden mensen op een druk en warm weiland…
Ik weet nog dat ik tegen Leo zei: ‘Als het niet werkt wil ik mijn geld terug.’
Na een poosje begon hij te roepen: ‘Ik zie gaten in de grond, ik zie gaten in de grond.’ Waarop ik repliceerde met ‘Stel je niet aan.’ Maar even later begon het ook bij mij te werken (…). Ik zag het grote podium voor mijn ogen instorten, mijn handen werden groen en verschrompelden en de mensen om mij heen kregen vervormde gezichten. (…)
Ik liep raaskallend over het festivalterrein en werd later opgevangen en kreeg wat water te drinken.
(…) Soft Machine en Pink Floyd heb ik dus helaas gemist. Maar ik had mijn lesje geleerd: geen LSD meer voor mij!’
Hoewel het festival voor de organisatoren een financieel fiasco werd – het grootste deel van de bezoekers betaalde niet omdat stewards in T-shirt met de opdruk We help you, mensen het terrein op hielp – zijn het toch vooral de goede herinneringen die zijn blijven hangen. In het Kralingse Bos is zelfs een heus monumentje neergezet dat die herinnering levend moet houden.
Om niet te vergeten verschenen er ook grammofoonplaten, een film en nu opnieuw dit boek, dat rijkelijk voorzien is van prachtige zwart-witfoto’s. Over dat festival dat geen vervolg kreeg, maar waar een halve eeuw later nog steeds over wordt gepraat. Het Woodstock van Rotterdam wordt weer tot leven gewekt in dit zeer sympathieke boek. Pure nostalgie, puur genieten.
Peter Sijnke en Marcel Koopman – 50 jaar Kralingen. Holland pop festival 1970, ISBN 978-90-6265-999-9, 160 pagina’s, € 19,50. Haarlem: In de Knipscheer 2020.