Bijzondere verhalen van bijzondere olympiërs
Het verschil tussen euforie en verdriet is soms klein.
Sport is niet alleen boeiend om naar te kijken, maar het is voor velen ook best een interessant gespreksonderwerp om over te praten of benieuwd zijn wat anderen ervan vinden, gezien de populariteit van programma’s als Veronica Inside. En wie houdt er niet van een mooi sportverhaal?
De samenstellers van deze bundel, allen sportjournalist, benaderden een aantal voormalige deelnemers aan de Olympische Spelen, luisterden naar hun verhalen en portretteerden hen mede aan de hand van hun eigen verhaal.
Achtereenvolgend lezen we bijdragen over de bokser Orban Delibas, de volleyballer Olof van der Meulen, de hockeyster Carole Tate, de judoka Elco van der Geest, de turnster en latere circusacrobate (bij Cirque du Soleil) Elvira Becks, de ‘ongedisciplineerde’ roeier Diederik Simon, kleiduivenschutter Hennie Dompeling, paralympisch zwemmer en rolstoelbasketballer Gertjan van der Linden, hardloper Rob Druppers, ruiter Piet Raijmakers (over diens innige band met het springpaard Ratina Z.), windsurfer Dorian van Rijsselberghe (het Texelse schaap), handbalster Lois Abbingh (ook in Tokio nog van de partij), waterpoloster Daniëlle de Bruijn, voetballer Gerald Sibon (dispensatiespeler in Peking 2008) en hardloopster Stella Jongmans.
Niet iedereen won een medaille. Zo legt Elco van der Geest uit waarom hem dat nooit is gelukt, in tegenstelling tot zijn broer Dennis. Omdat hij in Nederland onder meer de concurrentie van Henk Grol moest duchten trad hij op aanraden van zijn vader Cor in Belgische dienst en met succes. Maar het zat hem niet mee bij de Olympische spelen van 2012 in Londen. Vaak maakten blessures een einde aan de actieve sportcarrières.
En wat doen de sporters tegenwoordig? Sommigen houden zich met totaal andere dingen bezig. Zo beheert Carole Tate de nalatenschap van Johan Cruijff. Daniëlle de Bruijn (foto0 is Hoofd Onderwijsondersteuning van een Goudse scholengemeenschap. Stella Jongmans werkt bij de politie.
Anderen blijven dichter ‘bij huis’. Elco van der Geest heeft Kenamju, de sportschool van zijn vader overgenomen.
Sommigen namen één keer deel, anderen enkele keren, maar Diederik Simon was wel vijf keer van de partij. Desalniettemin vindt hij de Spelen overgewaardeerd. Eén grote poppenkast. Het is voor elke sport niet meer dan een gewoon toernooitje. Er zit alleen meer tamtam omheen. Simon vond en vind overigens sport niet leuk, een opmerkelijke mening.
Ook Hennie Dompeling deed vijf keer mee. Maar dat is nog niets vergeleken met Gertjan van der Linden (foto), die sinds 1980 onafgebroken op de deelnemerslijst staat, zij het de laatste keren als coach.
Het is interessant om te lezen hoe Rob Druppers aan zijn sport wist te verdienen en er zelfs van kon leven, zonder de destijds door hypocriete bobo’s vereiste amateurstatus te verliezen. De niet onaantrekkelijke Stella Jongmans onderhandelde met Playboy een fotoreportage. Van het financiële resultaat kon ze zichzelf twee jaar onderhouden.
En wist u dat Ratina Z. haar grootste successen behaalde als ze paardig was? Ratina heeft haar genen trouwens doorgegeven via klonen.
Overigens zijn de Spelen lang niet altijd een pretje. Zo werd de bouw van het Olympisch Dorp in Rio de Janeiro in 2016 gesaboteerd door ontevreden bouwvakkers. Het resultaat in de flat van Nederland: 351 waterlekkages, 31 gaslekken, 154 toiletstoringen, 94 kapotte douches, 115 elektraproblemen en 215 kleine reparaties. Geen ideale ambiance voor topprestaties. Ook het Olympisch buitenwater in Brazilië was goor.
Uiteraard is de keuze van de sporters arbitrair. Niet helemaal natuurlijk, want ze moeten iets interessants te melden hebben. Waren er geen interessante wintersporters, of komen die bij de komende Winterspelen aan bod met een eigen boek? En is één paralympische manlijke sporter niet wat dun. Er zijn toch zeker genoeg interessante paralympische vrouwen?
Ondanks het feit dat de uitgestelde Olympische Spelen van Tokio om de bekende reden ‘anders’ zijn verheugen ze zich wel degelijk in een grote belangstelling. Niet zo gek dan er dan boeken verschijnen als dit. En waarom ook niet? De verhalen zijn interessant genoeg om een breed sportpubliek aan te spreken.
John Volkers, Frans Oosterwijk, Hans Klippus en Henk Stouwdam – Mijn Olympische Spelen. Bijzondere verhalen van bijzondere Olympiërs. ISBN 978-90-488-5405-9, 224 pagina’s, € 21,99. Amsterdam: Uitgeverij Inside 2021.