Strijd om de plaatselijke macht
Onwelriekende machtsstrijd in de Amersfoortse gemeentepolitiek met alles erop en eraan.
Ruben Kooistra was in zijn jeugd een anarchistisch etterbakje, tot groot verdriet van zijn lieve moedertje, dat marxistische leuzen gebruikte om niet te hoeven betalen in de bus. Toen hij in de bus een oud vrouwtje sloeg en door de chauffeur werd buitengezet maakte hij zo veel stampij dat John Keizer, de buschauffeur, werd geschorst.
Enkele jaren later werden Kooistra en Keizer elkaars tegenpolen in de gemeenteraad van Amersfoort, strijdend op leven en dood om de politieke macht in de stad.
Kooistra sloot zich aan bij de plaatselijke, regenteske afdeling van de PvdA, een mooie machtsbasis om uiteindelijk minister-president te worden. De ambitieuze journaliste Rebecca Malenstein wilde graag de vrouw van de minister-president worden. Omdat ze elkaar van dienst konden zijn gingen ze een relatie aan. Ze vond al snel uit dat hij eigenlijk meer op macht geilde dan op haar.
‘Zal ik je ballen strelen? Vind je dat lekker?’ vroeg Rebecca. Ze kneedde zijn eikel. Er gebeurde niets. Ze streek met haar geblondeerde haar over zijn kruis. ‘Ik vind het geil om een toekomstige minister-president te neuken. Jij hebt straks de macht om mensen de oorlog in te sturen naar hun zekere dood,’ fluisterde ze. Nu kreeg hij een keiharde erectie. Ze klom boven op hem en zorgde dat hij in haar klaarkwam.
Keizer was de oprichter van de lokale en populistische Eenheidspartij en leider van de Bernard Meyster Men, een soort burgerwacht. Volgens hem sprak niemand op het stadhuis de taal van de gewone mensen. De realiteit van de professionele politici had niets met de werkelijkheid van alledag te maken. Hij wil Amersfoort teruggeven aan de Amersfoorters.
Dit boek beschrijft de felle strijd tussen beiden, die gepaard gaat met voor ieder ups en down. Wie krijgt de macht? De machtige PvdA-wethouder Piet Polderman speelt daarbij zijn eigen rol. En Karina, Rubens moeder, ziet met lede ogen aan hoe haar zoon zich vervreemdt van de buurt waarin zij woont en uiteindelijk ook van haarzelf.
Auteur
Gerhard te Winkel (1964) studeerde geschiedenis en filosofie aan de Universiteit van Utrecht. Hij is een ervaren journalist, tekstschrijver en redacteur. Als politiek verslaggever schreef hij voor landelijke, regionale en plaatselijke kranten.
Deze roman beschrijft de strijd tussen beide tegenpolen, een niets en niemand ontziende strijd waarbij regelmatig de grenzen van het betamelijke worden opgezocht en zelfs overschreden. Hoe het verloopt, hoe het afloopt en of de burgers er iets mee opschieten mag u zelf lezen. Ik kon het boek niet neerleggen en heb het in één adem uitgelezen. Leugen, bedrog, verraad en andere kwalijke praktijken passeren de revue. En als ervaringsdeskundige in de gemeentepolitiek weet ik dat het allemaal voorkomt. Het is knap hoe te Winkel steeds de juiste sfeer weet te treffen. Eén voorbeeld:
Zijn slaapkamer rook naar een operatiekamer. Op het bed lagen zwarte lakens. Aan de muur hing een foto van Joop den Uyl, die zo te zien een eindeloze, zouteloze redevoering hield. De toehoorders hadden een wanhopige trek op hun gezicht. Misschien omdat de situatie in de wereld uitzichtloos was, misschien omdat de leider zo lang en saai sprak.
Eén kritiekpuntje. Sinds 2002 is het dualisme ingevoerd en zijn wethouders geen lid meer van de gemeenteraad. Dit lijkt de auteur te zijn ontgaan.
Een geweldige politieke roman.
Gerhard te Winkel – De Kloof. ISBN 978-94-92241-43-6, 251 pagina’s, € 23,95. Utrecht: Uitgeverij Magonia 2021