Poëtisch dagboek
Verhalende gevoelsimpressies in dichtvorm.
Dit boek is duidelijk geen poëziebundel. We treffen zelden gedichten aan met strofen. Het gaat om korte teksten die soms poëtisch zijn, maar ook vaak prozaïsch. De tekstjes worden aangeduid met de ontstaansdatum en het thema. We komen de volgende thema’s tegen: Levensfase; Ontoereikende; Verbintenis; Vertrouwen; Liefde; Vergankelijkheid; Weemoed; Expressie; Relativeren; Verwachting. De dichter laat zich zien als een oude man. Zelf zegt hij een oude man met dun grijs haar. Maar nog rechtop. Het grootste gedeelte van de teksten gaat over zijn vroegere geliefde, zijn muze.
Auteur
Kees Leeuwerink studeerde bouwkunde en werkte jaren op dit terrein. Hij schrijft al vanaf jonge leeftijd levensbeschouwelijke teksten en dichterlijke gevoelsimpressies. In 2020 heeft hij al zijn schrijfwerk verzameld en gevormd tot boeken: Weet ik wat; Waarvoor zij staat; Wegens de geboorte; In dat hemdje, zo rechtop. Deze bundel bevat dichterlijke gevoelsimpressies vanaf 1954. Het is een weergave van de loop van zijn leven. De dichtbundel In grijs, nog rechtop is een vervolg op In dat hemdje, zo rechtop. Het is het poëtisch dagboek dat hij nog regelmatig aanvult.
De ontroerendste stukken zijn die fragmenten die gaan over zijn muze. Vele keren heeft hij het over haar grote mooie bruine ogen. Hij heeft contact met haar via de video telefoon die hij ook het digitale raam noemt: Jij was er echt Op de video telefoon Jij, met die grote mooie bruine ogen. Hij kijkt ook terug naar de keren dat hij haar fysiek ontmoette. De teksten zijn ontroerend, hier is sprake van een grote liefde. Er is wel een groot leeftijdsverschil, kennelijk is volledige intimiteit niet mogelijk.
De teksten zijn niet alle poëtisch. In de tekst Het besef schrijft de dichter over zijn lichamelijke klachten. Hij gebruikt dan ineens wat grove woorden: je harses, een slappe bek, ik moet pissen. Ik lul maar wat, Na nummer 1 afgelebberd te hebben. Verder gebruikt hij veel korte zinnetjes, soms enkele woorden. Een beetje vreemd is het gebruik van onvolledige zinnen: ik dit bedenk, liggend op een bank; Ik steeds weer de liefde zoek; Jij in jouw auto rijdt mij na etentje terug naar mijn kamer; Ik jou aankijk. Welke meerwaarde heeft dit taalgebruik? Storend zijn ook de prozastukken waarin de schrijver uitleg geeft. Deze stukken zijn misschien wel nuttig, maar ze werken ook ontnuchterend.
Tussen al die emoties en associatieve gedachten staat ineens een helder gedicht De Stad. Jeugdherinneringen, prachtig en heel sfeervol beschreven. Wat een verademing om ineens zo’n mooi gedicht aan te treffen.
Met zijn boek In grijs rechtop wordt het de lezer niet gemakkelijk gemaakt. Het is een chaotisch geheel. Hij is oud, de toekomst is onzeker, maar de vele herinneringen, vooral die aan zijn muze zorgen ervoor dat hij nog de moed heeft om verder te leven. Die levensmoed wordt mooi verwoord in de woorden ‘nog rechtop’. Dan is er ook het vlindertje, afgebeeld op de cover en op de achterpagina genoemd in een gedicht. Later, in een park fladdert een turquoise vlindertje naar mij toe. Beweeglijk en kwetsbaar ‘like you’. Wat een mooi moedgevend beeld.
Een zeer persoonlijke bundel.
Kees Leeuwerink –In grijs nog rechtop. ISBN 978-94-6247-289-1, 142 pagina’s, € 17,95. Bergen: Uitgeverij Lettervogel 2022.