Christine Drews – Schaduwvriendin. Vertaald uit het Duits (Schattenfreundin) door Ans van der Graaff. ISBN 978-90-3251-420-4, 300 pagina’s. € 18,99. Utrecht: De Fontein 2014.
Een nachtmerrie wordt werkelijkheid met de ontvoering van een jong kind.
Katrin en Thomas Ortrop en hun driejarige zoontje Leo zijn net verhuisd naar een stad waar ze niemand kennen. Thomas begraaft zich al snel in zijn werk. Leo kan moeilijk aarden op zijn peuterklas en Katrin voelt zich eenzaam. Ze snakt naar een vriendin. Dan ontmoet ze Tanja, de moeder van Ben, het enige jongetje waarmee Leo speelt op de crèche. Katrin en Tanja worden binnen de korste keren dikke vriendinnen.
Als Katrins vader onverwacht overlijdt en zij met Thomas naar de begrafenis moet terwijl Leo koortsig is, vraagt zij Tanja die dag op Leo te passen. Vanaf dat moment ontrolt zich een horrorscenario: Tanja brengt Leo die middag niet meer thuis en blijkt bij navraag óók niet de moeder, maar het kindermeisje van Ben te zijn. Ze is die morgen zonder opgave van reden voorgoed vertrokken van haar oppasadres. De hele vriendschap was gebouwd op leugens. Tanja en Leo zijn opgelost in het niets.
Leo is ontvoerd. Waarom? Langzaam maar zeker komen de aanwijzingen en signalen binnen, via boodschappen op Facebook onder een Grieks-mythologische naam.
Dit verhaal alleen al zorgt voor de nodige spanning als de plot wordt ontrafeld, maar schrijfster Christine Drews geeft haar debuut-thriller meer lagen mee. Zo tobt bijvoorbeeld de vrouwelijke rechercheur Charlotte Schneidmann met een traumatisch verleden dat haar tijdens het onderzoek in deze zaak keer op keer parten speelt.
Christine Drews (1973) studeerde psychologie en is zelf moeder van twee kinderen. Ze werkt als scenarioschrijver voor film en tv. Met het schrijven van deze thriller – het vervolg is al aangekondigd – begint ze een tweede carrière. Dat is een uitstekend idee. Want ze schrijft spannend en bouwt die spanning zo langzaam en bijna tergend op, dat de lezer af en toe de kinderachtige neiging bekruipt even verderop in het boek te kijken om een antwoord te vinden op alle vragen.
Drews’ kennis van psychologie én haar ervaring als moeder zijn haar in dit boek goed van pas gekomen bij de beschrijving van de oerangst die Karin en Thomas beheerst.
Toch nog een minpunt. Over het algemeen is het het lot van een goede vertaler dat hij/zij al blij mag zijn als zijn/haar naam wordt genoemd. Een goede vertaler valt niet op. Een goede vertaler ’trekt de jas van het boek aan’. Dat is bij Schaduwvriendin niet het geval. Ans van der Graaf heeft het boek veel te krampachtig vertaald. Zinnen lopen stroef, germanismen ontsieren de tekst (edelstaal bv is roestvrij staal) en een contaminatie als: ‘er steeg een aangename koelte naar boven’ mag een goede vertaler niet gebruiken. Tot slot: hoe ziet dat eruit, een vrouw die haar haren als een banaan heeft opgestoken? Het zijn maar wat voorbeelden uit een lange, lange reeks. Jammer. Het boek heeft beter verdiend.
Een thriller die je ademloos uitleest als je eenmaal eraan bent begonnen.