Karl Ove Knausgård – Schrijver. Vertaald uit het Noors door Marianne Molenaar (Min kamp. Femte bok). ISBN 978-90-445-3225-8, 636 pagina’s, € 25. Breda: De Geus 2014.
Deel vijf van de autobiografische romancyclus Mijn Strijd.
In dit boek vertelt Knausgård over zijn studententijd in Bergen van 1988 tot 2002. De grote vraag in deze roman is: gaat het hem uiteindelijk toch gelukken schrijver te worden?
Het antwoord op die vraag kennen we natuurlijk al, immers in deel één: Vader, is hij al schrijver en heeft hij een gezin. In deel vier, Nacht, wordt de periode beschreven dat hij op relatief jonge leeftijd een jaar leraar is. Na die periode vertrekt hij dan naar Bergen, de stad waar zijn broer Ingve woont. Hij begint een studie aan de schrijversacademie. Aan deze academie, waar lesgegeven wordt door bekende schrijvers, zijn de medestudenten meestal ouder en meer ervaren. Zijn studie wordt een teleurstelling: zijn schrijfsels worden als matig beoordeeld. Hij beschouwt zich als mislukt.
Het vijfde deel is een overzichtelijk, chronologisch geschreven roman. Hierin wordt vooral de ontwikkeling tot schrijver beschreven. Knausgårds studie aan de schrijversacademie mislukt, maar hij leert er veel over wereldliteratuur. Als lezer pikken we daarvan een graantje mee. Het wordt ook duidelijk dat hij geen dichter is. Na de schrijversacademie volgt de studie literatuurwetenschap. Ondertussen blijft hij schrijven en tevergeefs proberen iets gepubliceerd te krijgen. Eindelijk worden een paar verhalen uitgegeven en is er interesse voor zijn nieuwe roman: de beloning van een enorme doorzetter.
In deze jaren komt ook zijn liefdesleven tot bloei. Als leraar was hij verliefd op een leerling van dertien. In Bergen wordt hij hopeloos verliefd op de beeldschone Ingveld, maar hij weet niet hoe hij haar moet benaderen. Zijn broer pikt haar in. Toch komt het bij hem tot een tweetal mooie relaties: eerst Gunvor, later Tonje. Met Tonje trouwt hij zelfs. Knausgård beschrijft deze liefdes dit keer heel gevoelig en romantisch. Hier is geen sprake van expliciete seks, maar slechts van romantiek. De drank verpest echter alles. Hij gaat vaak met zijn vrienden uit en bedrinkt zich dan. Meestal wordt hij wakker in het bed van een vreemd meisje en voelt zich dan heel schuldig.
Karl Ove gaat in Schrijver veel om met zijn broer. Op één ernstig conflict na gaan ze goed met elkaar om. Samen zitten ze in een band. Karl Ove schrijft teksten en drumt. Ze treden veel op. Ook de contacten met zijn moeder zijn heel goed. Ze valt erg in de smaak bij zijn vriendinnen. Zelfs met zijn vader gaat het goed: er wordt één geslaagd bezoek beschreven.
Een groot contrast met wat we in andere delen over zijn omgang met zijn vader vernamen. Er is wel sprake van een kleine herhaling. Het droevige einde van zijn vader die zich uiteindelijk dooddronk komt namelijk ook hier voor. Alleen in Vader wordt de begrafenis niet beschreven in Schrijver wel.
De Knausgårdliefhebber wordt met Schrijver weer goed bediend. Er ligt weer een prachtige roman. Wel wat milder van toon. Karl Ove blijft heel openhartig en hij laat zich in al zijn kwetsbaarheid zien, maar de toon is wel wat milder. Had ik het in eerder recensies over Rauwe werkelijkheid en Meedogenloze karakterschetsen, daarvan is hier geen sprake.
Ik zou de uitgever wel willen aanraden om een boekje of een website te maken over de personages in de verschillende delen. Soms is het moeilijk om namen die genoemd worden direct thuis te brengen.
Weer een prachtige roman van Karl Ove Knausgård.