Michael Koryta – Zij die mij dood wensen. Vertaald uit het Engels (Those Who Wish Me Dead) door Dennis Keesmaat. ISBN 978-90-234-8700-5, 380 pagina’s, € 19,90. Amsterdam: Cargo 2015.
Een jonge ooggetuige wordt achtervolgd door brute moordenaars.
‘Watje’, hadden de schoolkinderen Jace Wilson genoemd. En daar was hij kwaad om geworden. Dus toen die kinderen hem diezelfde dag uitdaagden in het diepe grindgat te springen, zat er maar één ding op. Jace zou bewijzen dat hij geen watje was en zou de diepte in springen.
Die sprong zou Jace’s leven voorgoed veranderen. Want als hij het water in springt, stuit hij op het zwaar toegetakelde lijk van een vermoorde man. En als hij doodsbang de kant op klimt, ziet hij de moordenaars bezig om nóg een moord te plegen.
Wegwezen dus? Onmogelijk. Zijn kleren liggen vlakbij. Ook de moordenaars zien die liggen en gaan op zoek naar de eigenaar.
Vanaf dat moment is de jongen zijn leven niet meer zeker. Hij krijgt van de politie een nieuwe identiteit en hij, de brave Jace, wordt ondergebracht in een kamp met moeilijk opvoedbare tieners. Maar zelfs daar zit hij niet veilig. De moordenaars rukken op. Ze zúllen Jace vinden en hem doden. Wie hen voor de voeten loopt, vertelt dat nooit meer na.
Michael Koryta (Bloomington, Indiana 1982) was, voor hij ging schrijven, privédetective en journalist. Zijn ervaring in beide beroepen kwam hem uitstekend van pas toen hij besloot thrillers te gaan schrijven. Zijn boeken – dit is zijn vijfde thriller – hebben van meet af aan een groot lezerspubliek getrokken en hoge verkoopcijfers gehaald.
Dit is geen thriller van dertien in een dozijn. Het gegeven is bijzonder spannend, zeker, maar Koryta beheerst daarbij ook de kunst om het doen en laten van de achtervolgde Jace vanuit diens denkwereld te beschrijven. Knap, want een kind redeneert minder koelbloedig dan een volwassene, maar ziet soms ook geen gevaar waar een volwassene dat wél ziet. Die omslag, van kind naar de volwassenen in dit boek, wordt heel soepel beschreven en als lezer verplaats je je mee.
Met als hoofdpersoon een ik-figuur die op de vlucht is voor moordenaars kun je als lezer natuurlijk denken: dat loopt wel goed af. De schrijver zal dat aardige kind echt niet laten vermoorden. Dan is hij immers zijn hoofdpersoon kwijt…
Maar ís dat ook zo? De lezer wordt lang in onzekerheid gehouden over de afloop. Koryta voert de spanning daarbij mooi gedoseerd op, hij is werkelijk een meesterverteller met een boeiende hand van schrijven.
Tragisch, aangrijpend, menselijk en uitermate spannend. Als dit boek wordt verfilmd, weet ik niet of ik zal durven kijken. Koryta is een schrijver van klasse.
Page-turner. Een thriller van topkwaliteit.
Dit boek is eveneens uitgebreid besproken in het programma Puur Cultuur van MeerRadio op woensdag 18 maart 2015.