Siska Mulder – Getelde dagen. ISBN 978-90-225-7219-1, 400 pagina’s, € 19,99. Amsterdam: Boekerij 2015.
Liefde slaat om in haat, haat leidt tot rampen en drama’s.
Succesvolle architecte Remie is getrouwd met haar jeugdliefde, inmiddels staatssecretaris van Onderwijs, Laurens. Ze hebben een schitterende carrière, twee kinderen en een opzienbarend huis in een chique buurt. Maar de tijd die ze aan de liefde besteden is door dat drukke bestaan allengs minder geworden.
De bom barst als Remie ontdekt dat haar man een verhouding heeft met zijn campagneleider Jolieke. Ze gooit Laurens het huis uit. Dat is het begin van een complete vechtscheiding, die voor Laurens dubbel pijnlijk is omdat zijn politieke partij een gezinspartij is. De strijd tussen de twee wordt echter op een vreselijke manier onderbroken als hun kinderen Pelle en Alex tijdens een speurtocht op Pelles verjaarspartijtje worden ontvoerd. Het brengt Remie en Laurens samen, zij zijn tenslotte beiden hun ouders.
Siska Mulder (1971) is schrijver en journalist voor Trouw en Marie Claire. Ze debuteerde in 2005. Dit is haar vijfde thriller.
De ruzie tussen Remie en Laurens slaat door het ontvoeringsdrama niet om in lieve vrede. Maar samenwerking is nodig om hun kinderen weer te vinden. Wie heeft het zozeer op hen gemunt dat hij/zij hun kinderen meeneemt? Het gezamenlijk streven om de kinderen terug te vinden bindt de twee, maar het onderling wantrouwen blijft. Langzaam maar zeker werkt de auteur toe naar de ontknoping van het drama. In tegenstelling tot de meeste thrillers vallen de doden pas op het eind.
Mulder schrijft onderhoudend. Maar de weergave van de huwelijksproblemen had wel wat korter gemogen. Pagina na pagina wordt er doorgemodderd, doorgepraat, doorgeruzied, met vriendinnen nabesproken… op een gegeven moment denkt de lezer: ja hoor eens, die twee hebben mot, dat weet ik nu allemaal wel. Vooruit, verder.
En dan nog iets: wie een thriller leest, wil niet slimmer zijn dan de schrijver. Als de schrijver op twee derde van het boek met een oplossing komt die al ruim voor de helft in beeld is, dan had het boek best wat dunner gekund dan de gegeven 400 pagina’s.
Zonnig zomerboek met een thrillerachtig randje.