Pierre Lemaître – Alex. Uit het Frans vertaald (Alex) door Roelien Vermaant. ISBN 978-94-160-223-5, 363 pagina’s, € 10,-. Amsterdam: Xander 2015.
Een jonge vrouw wordt ontvoerd. Maar kun je haar ‘slachtoffer’ noemen of spelen er andere zaken?
De beeldschone Alex Prévost wordt, op weg naar huis na een middag winkelen, ruw in elkaar geslagen, getrapt en aan haar haren een bestelbusje in gesleurd. De bus brengt haar naar een ver afgelegen verlaten fabriekspand. Daar wordt zij, alweer uiterst gewelddadig, gedwongen zich uit te kleden en vervolgens moet zij een krappe kooi in gaan. De kooi wordt opgehesen tot twee meter boven de grond. ‘Waarom?’, vraagt Alex en: ‘Waarom juist ik?’ De ontvoerder is kort: Hij wil haar zien creperen en juist háár omdat zíj het is…
Er breekt een afschuwelijke tijd aan. Alex verzwakt snel, zij ziet de tijd naderen dat de ratten haar op zullen vreten.
Intussen heeft niemand aangifte gedaan van vermissing. Wel heeft zich iemand bij de politie gemeld die getuige was van de hardhandige ontvoering. Commandant Camille Verhoeven krijgt zeer tegen zijn zin – hij weigert ontvoeringen te doen sinds zijn vrouw is ontvoerd (zie https://www.leeskost.nl/?p=5530) – de zaak in behandeling. Gaandeweg breekt toch ook bij hem het fanatisme weer los. Hij heeft zijn vrouw niet kunnen redden, bij deze jonge vrouw moet het wel lukken. Maar het pad dat voor hem ligt in deze zaak, is uiterst ingewikkeld. En daar heeft Alex zelf aan meegewerkt…
Pierre Lemaitre (1956) is scenarioschrijver en auteur. Hij werkte als leraar literatuur, onderwijs en communicatie en besloot toen zelf te gaan schrijven. Hij schreef een trilogie over commissaris Camille Verhoeven. Dit boek werd bekroond met de CWA International Dagger, in 2013 ontving Lemaitre ook de Prix Concourt.
Commissaris Camille Verhoeven is een opmerkelijke figuur. Zijn hoogzwangere vrouw Irène werd ontvoerd en gedood. Hij is lang buiten dienst geweest, komt als sombere weduwnaar terug op het bureau en is dan eigenlijk – zo ontdekt hij bij deze zaak – toch blij weer mee te kunnen draaien met de collega’s. Alex is na Irène het tweede deel uit de Verhoeven-trilogie, waarvan de delen ook prima ‘los’ te lezen zijn..
De speurtocht naar Alex is buitengewoon ingewikkeld. Dat komt omdat Alex Alex niet is, omdat zij zelf geen onbevlekt verleden heeft, maar ook omdat zij zelf al eerder slachtoffer werd… De rest moet u zelf lezenderwijs ontdekken.
Alex is een buitengewoon spannend boek met een fraaie plot. Maar niet iedere lezer zal gecharmeerd zijn van de uitgebreide beschrijvingen van het gruwelijke lot dat slachtoffers wacht. Al in het begin, bij de ontvoering van Alex, krijgt de lezer een stevig voorproefje. Wie daar niet tegen kan zij gewaarschuwd: dat is nog maar het voorgerecht. Het geweld wordt beslist niet minder. Zet uw beeldende fantasie in dit geval maar niet al te hard aan het werk.
Ik zie uit naar deel drie, ook al omdat Camille Verhoeven met Irène en Alex een plaats in mijn lezershart heeft verworven. En ik ben ervan overtuigd dat u, als u dit boek dichtslaat, er ook zo over zult denken.
Buitengewoon knappe, maar snoeiharde thriller.