Peter van Straaten – Over tekenen en over de natuur. ISBN 978-90-7617-468-6, 96 pagina’s, €16,50. Amsterdam: De Harmonie 2015.
Geïllustreerde columns van de beste tekenaar van ons land.
Peter van Straaten (1935) was tekenaar. En na jaren te hebben getekend, bleek hij opeens ook schrijver te zijn. Een dubbeltalent. Agnes, Vader & Zoon, de Duizend-en-één Tekeningen op velerlei gebied, de vilein getekende portretten van sleetse huwelijkslevens… elk genre kent zijn eigen aanhang. En de ware liefhebber gaat nog verder: die is stapelgek op al zijn werk.
Neem dit bescheiden ogende boekje. Er staan 24 geïllustreerde columns in over alles wat met kunst- en tekenwerk te maken heeft, 19 columns met een tekening over het leven buiten. En al zal de kunst-mens de voorkeur geven aan deel I en de natuurliefhebber aan deel II, beide delen zijn prachtig.
In deel I komen bekende tekenaars aan bod, musea, museumbezoekers, liedjes, de Inktspotprijs, allerlei dingen die tegen de kunst aan schurken.
Twee mooie beelden: twee mannen in een kroeg, een van hen is duidelijk Carmiggelt. Van Straaten memoreert: ‘Simon gaf mij een gouden tip. Er kwam een zwaar beschonken man binnen die mijn aandacht trok, waarop Simon zachtjes tegen mij zei: ‘Nooit een dronken man aankijken’. Daar heb ik mij sindsdien aan gehouden. Het heeft mij veel ellendig gezeur bespaard.’
Over een ‘Merkwaardige man’: ‘Ik zag hem met driftige passen de straat oversteken, waarbij hij bijna onder een auto kwam, maar op de een of andere manier was het net of de auto onder hem kwam.’ Fraaie beeldspraak.
In de sector Over de natuur memoreert Peter van Straaten zijn eigen vroegere onkunde over alles wat met groen, bloemen en beesten te maken had. Zo at zijn dochtertje, op vakantie in Frankrijk, donkerblauwe besjes uit de tuin. Vader Van Straaten spoedde zich met haar naar de dokter, als de dood dat het lieve kind nachtschade had gegeten en daaraan zou overlijden. Het bleken vlierbessen te zijn. Toen hij in Nederland eenmaal met zijn gezin buiten woonde, maakte hij kennis met natuur-angst bij een van zijn gasten. Die ervoer de plattelands-stilte als zo bedreigend, dat hij niet buiten durfde zitten. ‘Ik zag wilde paniek in zijn ogen. Een stadsmens.’, constateert de schrijver droog.
Neem daarbij nog een paar vogelcolumns (over het geluid van de vinken, over zijn haat tegen de schreeuwende stadspapegaaien)… en weet dat u met deze bundel een geniet-boek in handen hebt.
Van Straaten bedient met dit dunne, mooie boekje al zijn fans. Al die mensen die de dag al jaren beginnen met Peter’s Zeurkalender, al die mensen die het werk van Peter van Straaten compleet in de kast willen hebben.
Om te bekijken, te lezen, en te herlezen. En om cadeau te geven natuurlijk.