Peter Drehmanns – Vaderval. ISBN 978-94-606-8291-9, 284 pagina’s, € 19,95. Baarn: Uitgeverij Marmer 2016.
Geestige en enigszins bizarre zoektocht ( zowel fysiek als mentaal) naar ‘vader’ die zoek is.
De gedachten van hoofdpersoon Ben Teister gaan voortdurend met hem op de loop. Hij verdwaalt in de wild uitwaaierende gedachtestromen, de ongebreidelde mogelijkheden die zijn brein hem presenteert, tot hij uit zijn overpeinzingen gered wordt door de (schijnbare duidelijkheid van de) werkelijkheid. Waarna hij zichzelf beschimpt om deze op hol geslagen gedachten. ‘Goddank, daar is zuslief. Hoef ik tenminste niet meer tegen mezelf aan te ouwehoeren. Kan ik het kwijt’ Hoewel die werkelijkheid nu ook weer niet van een overzichtelijkheid is die Teister zo graag wil vinden.
Peter Drehmanns (1960) is schrijver, dichter, literair criticus en cineast. Hij publiceerde onder meer negen romans en vier gedichtenbundels
Ben is op zoek naar en op de vlucht voor zijn onder zijn huid zittende, verdwenen, narcistische vader. Voor wie de documentaire Family Affair van Tom Fassaert gezien heeft: de tragiek van het kind van een narcist.
Narcisten zijn vaak boeiende mensen; talentvol als ze zijn in het creëren van een eigen waarheid, hun eigen sprookje en in het daarvan overtuigen van hun omgeving. Je moet ze alleen niet als ouder hebben. Dan ga je gebukt onder het gebrek aan waardering en liefde (het enige wat vader en zoon gemeen hebben volgens de vader is slecht tandvlees) en de discrepantie met de omgeving die de narcist bewierookt. Enerzijds om diens boeiende persoonlijkheid en anderzijds omdat de narcist geen ander gedrag dan bewieroking van zijn omgeving tolereert. En de boosheid en hunkering van het kind dat uit die twee uitersten voorkomt.
De vader wordt consequent met ‘vader’ aangeduid in tegenstelling tot de moeder die wél mag rekenen op het bezittelijk naamwoord ‘mijn’. Ben probeert zich los te maken van deze vader die geen vader voor hem was. Het is het ‘denk-niet-aan-een-roze-olifant’. Hoe harder hij zijn best doet om van hem af te komen hoe dichter hij nadert.
Prachtig geschreven, absurdistisch maar ook ontroerend boek. Ik heb het in één dag uitgelezen.