Wim Daniëls – De tambour-maître. Verhalen. ISBN 978-94-004-0791-6. 186 pagina’s, € 14,90. Amsterdam: Thomas Rap 2016.
Veertien verhalen over mensen die net naast de wereld leven.
Daar loopt hij, Sjarl de tambour-maître. Niet vóór de muzikanten uit, maar ernaast, als een schaduw-maître. Hij doet zijn uiterste best, praat in gedachten tegen zijn moeder die straks zal staan kijken. Droomt: liep hij nu maar op die plaats daar vooraan en kon hij nu maar, als de echte tambour-maître, zijn stok gooien en opvangen. Maar helaas, dat is te moeilijk voor hem. En dan, tot overmaat van ramp, stuurt een nare meneer zijn hond op hem af en Sjarl komt lelijk te vallen. Wie hem redt? Vraag dat maar aan Wim Daniëls. Die kan dat zo prachtig vertellen dat de tranen je in de ogen schieten…
En dat is dan nog maar één verhaal. In totaal staan er in deze bundel veertien verhalen over veertien mensen die afwijken van het gemiddelde. De één omdat hij verstandelijk gehandicapt is, de ander omdat hij voorbereidingen treft zijn leraar te vermoorden, de volgende omdat hij manuscripten verzamelt. En vergeet vooral niet die zwemmer, die niet alleen met armen en benen zwemt maar die zijn penis heeft getraind als ‘zwemlid’ om zijn snelheid te verhogen… In dit boek trekt een bonte stoet ‘vreemdelingen’ langs en ze hebben allemaal iets liefs, vertederends of merkwaardigs terwijl ze eigenlijk doodgewone mensen zijn.
Wim Daniëls (1955) wordt wel taalprofessor genoemd. Deze titel ontleent hij aan zijn liefde voor pure taal, de humoristische wijze waarop hij taalknoeiers te kakken kan zetten en zijn permanente zoeken naar de kern van taal en woorden. Een bijdetijdse etymoloog.
In deze bundel met verhalen kan hij opnieuw niet laten de taal een grotere rol te laten spelen dan bij doorsnee mensen gebruikelijk is. Er wordt achterstevoren geleefd om de dood te bezweren, een man bekoopt zijn passie voor fl-woorden (fladderen, flater, fles, flink, fluks…. het houdt niet op…) met een opname in het psychiatrisch ziekenhuis en ga zo maar door.
Het zou het leesplezier bederven als we ieder verhaal hier samenvatten. Ga ervan uit dat dit leesplezier er ís, ontegenzeggelijk. Het verhaal over de tambour-maître Sjarl – aan wie Daniëls zijn boek opdraagt – is verreweg het mooiste door de prachtig verwoorde emotie.
Een heerlijk boek voor taalliefhebbers die van korte verhalen houden.