L.S. Hilton – Maestra. Vertaald uit het Engels (Maestra) door Yolande Ligterink. ISBN 978-90-443-4898-9, 317 pagina’s, € 19,99. Amsterdam: The House of Books 2016.
Gewetenloze femme fatale actief in kunsthandel en nachtclubs.
L.S. Hilton (1974) studeerde Engels en kunstgeschiedenis. Tot nu toe schreef ze over geschiedenis en kunst. Dit is haar eerste thriller en tevens het eerste deel van een trilogie die in 26 landen vertaald zal worden. Er zijn ook al plannen voor een film.
Hoofdpersoon Judith Rashleigh is een jonge, beeldschone vrouw. Ze heeft kunstgeschiedenis gestudeerd en werkt bij British Pictures, een gerenommeerd veilinghuis. Judith moet de te veilen schilderijen keuren en taxeren. Ondanks haar deskundigheid wordt ze in haar werkkring ondergewaardeerd en onderbetaald. Een oude schoolvriendin haalt haar over om in de avonduren in de Gstaad Club te komen werken, een champagnebar. Rijke heren zoeken gezelschap van mooie vrouwen. Ze wordt de favoriet van James, die haar enorme fooien geeft. Op haar werk wordt ze ontslagen omdat ze ontdekt dat haar baas een vervalste Stubbs wil verkopen.
Met James en haar vriendin Leanne vertrekt ze naar Nice. Dan begint een lang verhaal dat zich afspeelt in dure hotels en op jachten. Ze belandt in de wereld van zeer rijke mannen die zich omringen door mooie vrouwen. Hun leven bestaat voornamelijk uit shoppen, dineren en feesten. Na het overlijden van James gaat Leanne terug naar Londen en Judith gaat met een nieuwe minnaar en weldoener met een groot jacht op reis.
Judith bevindt zich in een decadente wereld. Van de meisjes wordt weinig verwacht. Het enige wat van ons als meisjes werd verwacht, was dat we pronkten met onze mooie, gebruinde enkels boven de delicate K.Jacquessandaaltjes, ons glanzende haar lieten zwiepen, kleine slokjes namen van onze wijn en speelden met onze dure Rolexen. Voor goede seks moeten de dames meestal naar feestjes of ze hebben een slippertje met iemand van het personeel.
Voor Judith is goede seks van groot belang. Daarvan getuigt deze roman op een nauwelijks verhulde manier zeer uitvoerig. De schrijfster vindt het nodig om de talrijke vrijpartijen zeer gedetailleerd te beschrijven. We worden als lezer altijd geïnformeerd over de omvang van het geslachtsdeel van haar minnaars en van hun prestaties. Het gaat meestal om keiharde seks, van romantiek is geen sprake. Dat geldt ook voor de manier waarop de seksscènes worden beschreven. Het is niet opwindend omdat het zo afstandelijk en zakelijk wordt verteld.
Onze hoofdpersoon is ook in andere zaken keihard. Ze blijkt in staat tot moord. Op heel handige en geraffineerde manieren weet ze zich te verrijken. Zwitserse en Panamese banken spelen daarbij een rol. Ze belandt weer in de schilderijenhandel en ook daar toont ze zich zeer geraffineerd. Eén van haar doelen is wraak te nemen op Rupert, de werkgever die haar ontsloeg. Daarvoor krijgt ze alle kans als ze in Rome in aanraking komt met de fraudezaak van het schilderij van Stubbs.
Op de omslag wordt Maestra aan geduid als De meest zinderende thriller die je dit jaar zult lezen. Van spanning is echter zelden sprake. De hoofdpersoon doet soms gruwelijke dingen en moet zo nu en dan op de vlucht, maar dat vormt maar een klein gedeelte van de roman. Het grootste gedeelte gaat over de feesten en het winkelen. Vooral al die details over winkels, merken, tassen en kleding maken het boek traag en saai.
Ontluisterende blik op de wereld van de rijken en de kunsthandel.