Bart Ongering – Meester Bart op zijn best. ISBN 978-90-2060-844-1, 156 pagina’s, €15. Alkmaar: Pepper Books 2016.
Schoolmeester Bart over vroeger en nu.
Ooit was ‘schoolmeester Bart’ een kleine jongen. Vader arts, moeder leerkracht. Als Barts moeder aan kanker overlijdt is de jongen vijftien, zit in 3 mavo en gooit zijn kop in de wind. Hij gunt zichzelf zijn verdriet niet, duikt in elkaar als een bange vogel. Op school gaat het slecht. Pas als Bart na een paar mislukte opleidingen volwassen wordt besluit hij na een gesprek met een ‘schoolmeester-oom’ een studie tot leraar Engels te gaan volgen. Vanaf dat moment zit hij goed.
Want het onderwijs blijkt Bart te passen als een op maat gemaakte jas. Hij ziet in ieder kind kansen en goede eigenschappen, staat open voor hun problemen, biedt hen ruimte om te groeien en geeft levenslessen mee die ze vaak thuis niet krijgen.
‘Barts school’ staat in de Bijlmer. In zijn klassen zitten kinderen die vaak opgroeien aan de onderrand van de sociale samenleving, kinderen die luidkeels de standpunten verkondigen van hun niet altijd even genuanceerd denkende ouders. Bart stuurt, legt uit, trekt bij. Bart geeft niet alleen les in Engels, maar vooral in ‘hoe moet je leven’. En kennelijk doet hij dat op een manier die door zijn leerlingen, hun ouders en buitenstaanders hogelijk wordt gewaardeerd. Toen Trouw hem vroeg een tweewekelijkse column te gaan schrijven werd dat een groot succes.
Foto: Matty van Wijnbergen.
Bart Ongering (1981) blogt over zijn ervaringen in de klas, heeft op Facebook meer dan 146.000 vrienden en op Twitter ruim 18.000 volgers.
Dit boek begint met een lijvige inleiding van 34 pagina’s. Daarin kijkt de schrijver terug op zichzelf als kind en op het gezin waaruit hij stamt met papa, mama, broer en zusjes, op ooms en tantes, kortom iedereen die invloed op zijn jonge leven had. Een autobiografie. Maar wat uw recensent betreft wel met een naïeve ondertoon. Die bijna kinderlijke toon hangt door het hele boek. Ongering kan zeker schrijven, maar zijn verhalen over het onderwijs dragen een toon van gedragen dominees-goedheid, nog gelardeerd met losse pagina’s vol allang bekende wijsheden als: Op mijn lerarenopleiding waren er bevoegde docenten die allesbehalve bekwaam waren. Een eerstegraadspapiertje zegt lang niet alles. Tja…
Ongering kreeg in 2016 De Social Media Award voor ‘Beste BN’er (jury- en publieksprijs).
En toch, deze leraar met een missie die het allemaal zo goed en lief voorheeft met zijn leerlingen en hun naasten, roept bij uw recensent dezelfde jeuk op die zij normaal reserveert voor zich over-sociaal gedragende maatschappelijk werk(st)ers. Empathie is mooi. Een overdosis empathie is ‘eng’.
Desondanks: neem de tissues er maar bij, lees dit lieve boek en zucht: hadden mijn kinderen maar zo’n ‘mees’…. En daar heeft u dan ook nog gelijk in.