Mart Smeets – Nostalgie. ISBN 978-94-6297-054-0, 255 pagina’s, € 14,95. Amsterdam: De Kring 2016.
Mart Smeets aan het afscheidnemen.
Na 43 jaar nam Martinus Jan (Mart) Smeets (1947) afscheid van ‘zijn’ NOS. Als afscheidscadeau mocht hij het basketbaltoernooi tijdens de Olympische Spelen van Rio de Janeiro verslaan. Direct na zijn thuiskomst mocht hij voor een commerciële omroep een televisieprogramma maken over het Europees kampioenschap honkbal te Hoofddorp, waarbij zijn kinderen Tjerk en Nynke deel uitmaakten van de crew, een onvergetelijke ervaring.
Ook de rest van het jaar bevond Smeets zich niet achter de geraniums, maar was op vele terreinen actief. Zelfs zonder de Tour de France viel er in de maand juli genoeg voor hem te doen. En traditiegetrouw verscheen er aan het eind van het jaar een nieuw Smeetsboek met ’s mans hoogstpersoonlijke mening over wat hij vermeldenswaard vindt uit het afgelopen sportjaar.
In zeven hoofdstukken wordt het jaar in chronologische volgorde afgewerkt. En zo passeren verschillende onderwerpen de revue, zoals onder meer de Super Bowl en de ondersteuning van Giovanni van Bronkhorst bij Feyenoord door Dick Advokaat (De Nederlandse voetbalwereld kan rustig ademhalen. Dickie is weer onder dak) aan de orde. De dood van Johan Cruijff hakt er in: We gedenken hem, een wonderlijk vrije geest, een briljant voetballer en een buitengewoon mens: ongrijpbaar en soms niet te begrijpen. Johan is dood. Verdomme. Zelfs hij.
Smeets filosofeert over tweede plaatsen en steekt zijn bewondering voor Sven Kramer niet onder stoelen of banken. Hij denkt na over ‘de allerleukste Wüst’ en de geschiedenis van het radioprogramma Langs de lijn (een meesterwerk). Ook schrijft hij over de start van de Giro d’Italia in Apeldoorn (Gelderland op z’n allerbest) en Max Verstappen.
De Europese kampioenschappen voetbal maakten op Smeets (en niet alleen op hem; AK) weinig indruk (er werd bij tijden vre-se-lijk slecht voetbal gespeeld). Hij zag ook niet veel wedstrijden, maar is op perfecte manier de weken doorgekomen. Ook onze Belgen stelden uiteindelijk teleur toen ze werden afgedroogd door noeste arbeiders uit de kolenmijnen van Wales, dachten we. Frankrijk bleef zitten met een levensgrote kater na het verlies van de finale tegen Portugal.
Daarna was er onder andere het grote tennistoernooi van Roland Garros en het pre-olympisch basketbaltoernooi voor vrouwen in Nantes. Het was stil in de lobby. Ze waren uitgeschakeld.
Smeets mijmert over het begin, zijn eerste Olympische Spelen en zijn eerste Tour de France. Hij concludeert dat de Tour en de Olympische Spelen zowel het allerbeste als het allerslechtste in de mens naar boven brengen. Dit jaar wachtte Mart niet op de Tour. Hoe? Dat moet u zelf maar lezen. Toch ontkomt hij niet aan herinneringen, bijvoorbeeld aan de overleden Duitse renner Rudi Altig en beschouwingen, zoals over het verschijnsel Peter Sagan. Ook wijdt hij stukjes aan de blessuregevoeligheid van Arjen Robben en de Haarlemse Honkbalweek.
De Olympische Spelen van Rio geven aanleiding tot stukken over Michael Jordan, Ranomi Kromowidjojo, Dafne Schippers, Maurits Hendriks, Usain Bolt en vele anderen. Uiteraard vernemen we een en ander over het Olympisch basketballen. De grote hoeveelheden ‘olympische condooms’ geven aanleiding tot enige hilariteit.
Muziekliefhebber Smeets herdenkt de grote muzikant Toots Tielemans gevoelig en mooi. En dan is er nog de blunderende KNVB-bobo Bert van Oostveen. In het Hoofddorps honkbalverhaal wordt onder meer de vloer aangeveegd met een Haarlemmermeerse politieke bobo. Waarom? Het staat uitgebreid in dit typische Smeetsboek, waaruit inderdaad soms enige nostalgie blijkt, maar dat mag best.
Voor Smeetsfans ook deze keer zonder meer de moeite waard.