Robert van Brandwijk en Steven van der Hoeven – Van Kuip naar Coolsingel. Clubliefde in ons kampioensjaar. ISBN 978-90-450-3473-7, 223 pagina’s, € 19,99. Rotterdam / Antwerpen: Atlas Contact 2017.
Feyenoords landskampioenschap gezien door een rood-witte supportersbril.
Feyenoord is veel meer dan een aansprekende voetbalclub, het is een instituut dat leeft bij veel meer mensen dan de Kuip kan bevatten. En dat is weer eens duidelijk geworden bij de enorme ontlading toen de club, na jaren afzien voor de supporters, voor het eerst in achttien jaar weer een keer landskampioen werd. Dat landskampioenschap was niet alleen van belang voor de club en zijn hondstrouwe legioen, maar ook voor de stad Rotterdam. Rotterdam en Feyenoord zijn belangrijke verbindende factoren tussen de verschillende bevolkingsgroepen.
Robert van Brandwijk (1963, het Benfica-jong) is Feyenoord-supporter vanaf 1969. Hij was onder meer hoofdredacteur van Metro en sportjournalist. Steven van der Hoeven (1983) werkte onder meer als redacteur voor Feyenoord. Begin februari hadden beiden het gevoel dat het seizoen 2017 weleens heel bijzonder zou kunnen worden. Ze besloten een boek te schrijven en te publiceren, wat er ook gebeurde. 
Het is geen journalistiek verslag, maar vooral een getuigenis van de liefde voor Feyenoord, onze liefde voor de club, die ver teruggaat en die van tientallen markante Feyenoorders in en rond de club. Ze hebben er ongegeneerd over geschreven. Er wordt op vrijdag in de moskeeën gebeden in Feyenoordshirt. Voor moslims is Karim El Ahmadi een rolmodel.
Veel Feyenoorders, bekend en onbekend, passeren de revue. Ook de schrijvers vertellen hun eigen verhaal. En tegelijkertijd beleven we de laatste elf wedstrijden van het seizoen. Mooie verhalen van de clubambassadeurs Gerard Meijer (oud-verzorger) en Ben Wijnstekers (oud-aanvoerder), stadionspeaker en oud-speler Peter Houtman, stadion-dj Bootsy Paul. Vriend van Feyenoord Pim Blokland laat zien dat hij allereerst supporter is. Ooit was zijn woonhuis bij thuiswedstrijden een tijdelijk Feyenoordcafé. Zijn vrouw maakte soep.
Ontmoetingen met oud-international Gaston Taument, nu jeugdtrainer (Ieder zijn club, en wij de mooiste) en met coryfee Eddy Pieters Graafland. Met een moskeedirecteur, een alleenstaande moeder (Tijdens mijn zwangerschap heeft hij de UEFA Cup van 2002 meebeleefd in mijn buik) die tijdens wedstrijddagen haar straat in IJsselmonde met vlaggen decoreert, een Feyenoordscout en Radio Rijnmond-verslaggever Dennis van Eersel (Tijdens het duel ben ik geen journalist, maar gewoon supporter), de ‘wijze mannen’ die de trainingen bekijken en Boudewijn wiens leven werd gered door een shirt en een brief van zijn idool Pierre van Hooijdonk. En dit is slechts een selectie.
Er staan behalve vrolijke stukken ook veel ontroerende passages in dit boek. Zoals het verhaal van de clubliefde tot het einde van Bloklands vader, die in het ziekenhuis nog een wedstrijd wilde kijken. Later op de avond kreeg ik een telefoontje uit het ziekenhuis. Hij was direct na de wedstrijd overleden. Feyenoord zien en dan sterven. Ik vind dat een mooie dood.
Een in Brazilië woonachtige fan kon niet bij de ‘kampioenswedstrijd’ Excelsior-Feyenoord zijn. Na het dramatische verloop daarvan wrong hij zich in alle bochten en kwam alsnog naar Rotterdam om zijn club kampioen te zien worden. En zo staat dit boek bol van de mooie verhalen.
Dit is geen objectief boek. Het barst van de subjectiviteit. Maar wie maar ook een beetje Feyenoordgevoel heeft zal het lezen en herlezen (en gieten van de vele mooie foto’s).