De geschiedenis van een spookhuis
Verhalen over een huis waar gemoord wordt en mensen verdwijnen.
Centraal staat een huis: Stationsstraat 13. Het verhaal begint in 1929 en eindigt omstreeks 1990. Het eerste deel kent nogal wat tijdsprongen. De hoofdstukken worden steeds aangeduid met jaartallen. Het gaat om verschillende personen. Steeds hebben ze iets met het huis te maken. Pas in 1970 spitst het verhaal zich toe tot de persoon Willem Jansen, nu blijft het doorlopen.
De broers Pieter en Willem gaan stiekem naar het dan leegstaande huis in Stationsstraat. Bewoners van het dorp Houthalen beweren dat het er spookt. Grote onrust ontstaat als Pieter verdwijnt. Op dezelfde tijd verdwijnt ook zijn vriendin Letje. Pas veel later wordt dit raadsel opgelost. Het is niet het enige raadsel. Bij Willem thuis woonde tanteke. Zij moet ineens weg, Waarom? Ook dit raadsel wordt ontrafeld.
Auteur
Camille Jacobs begon pas laat serieus werk te maken van zijn hobby: het schrijven van verhalen. Hij begon in 2019 met het boek Wraak. In 2020 volgde Dodelijke afrekening en in 2021 De waarheid. In hetzelfde jaar verscheen zijn vierde thriller Moedermoord. Hij is dus heel productief, want zijn vijfde boek wordt al weer aangekondigd: Zeventien. Jacobs zegt van zichzelf dat hij geen literaire schrijver is, maar een volksschrijver. Zijn stijl is inderdaad vrij simpel en heel toegankelijk.
Met deze misdaadroman hebben we niet te maken met speurende politiemensen of gangsters. Het gaat om heel gewone mensen. Die zijn door omstandigheden wel in staat tot moord en doodslag. Reeds in het tweede hoofdstuk hebben we te maken met een gruwelijke gebeurtenis. Een brave smid vermoordt met een pikhouweel zijn vrouw en de pastoor. Hij betrapt hen als ze liggen te vrijen en slaat toe. De pastoor herkende hij niet, maar wel zijn zwarte soutane, die hing over een stoel. Een lijkwitte kont was naar hem gericht. Hij gooide de deur open, hief het pikhouweel omhoog en hakte verschillende keren in op de naakte rug. Dit is slechts één voorbeeld van de vele gewelddadige soms gruwelijke gebeurtenissen.
Na 1970 hebben we vooral met Willem te maken. Veel aandacht is er voor zijn huwelijksleven. Hij trouwt met Maria, een onaantrekkelijke vrouw die zich erg opdringt. Tegen beter weten in trouwt hij met haar. Later komt hij er achter dat ze uit de inrichting wilde waar ze toen woonde. Ze had een sterke kinderwens. Op den duur voelde Willem zich gebruikt, hij diende slechts als dekhengst. De huwelijksmisère wordt pas echt groot als ze geen kinderen kunnen krijgen. Heel ontroerend de omgang met zijn hond. De schrijver beschrijft uitvoerig hoe baas en hond met elkaar omgaan, erg fijn om dat te lezen.
Moedermoord is een spannend boek waar heel veel in gebeurt, misschien wel te veel. De gebeurtenissen spelen zich af in een snel tempo en worden vaak niet afgehandeld. Een paar voorbeelden. Een echtpaar dat op de boerderij woont wil naar hun huis in Houthalen. De huurders worden eruit gezet en plegen zelfmoord. Hoe loopt dit af? Gaan Albert en Liza er wonen? Pieter is verdwenen en de notaris gaat regelen dat hij doodverklaard wordt. Gelukt dit en wat zijn de consequenties? Willem heeft een hechte band met zijn hond. Er wordt veel over verteld, maar plotseling bestaat de hond niet meer.
Veel lezers zullen genieten van dit toegankelijke vlot geschreven boek. Voor zijn volgende boeken doet de schrijver er wel goed aan te letten op een goed uitgewerkte verhaallijn met minder zijwegen of incidentjes.
Camille Jacobs – Moedermoord. ISBN 978-94-6402-984-0, 308 pagina’s, € 22. Enschede: Boekengilde 2021.
